| سوره 55 | سوره مبارکه الرحمن | صفحه 534 |  
  | 
| فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ (68) | 
| در آن دو [باغ] هر گونه ميوه و درخت خرما و انار هست. (68) | 
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (69) | 
| پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد؟ (69) | 
| فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ (70) | 
| در آنها دلبرانى نيکو سيرت و خوب صورت اند. (70) | 
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (71) | 
| پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد؟ (71) | 
| حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ (72) | 
| سيمين تنانى که در خيمه ها مستوراند. (72) | 
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (73) | 
| پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد؟ (73) | 
| لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ (74) | 
| که پيش از ايشان هيچ انس و جنّى به آنان دست نزده است. (74) | 
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (75) | 
| پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد؟ (75) | 
| مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ (76) | 
| اين در حالى است که [بهشتيان] بر بالش هايى سبز و فرش هايى فاخر و نيکو تکيه زده اند. (76) | 
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (77) | 
| پس کدام يک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى کنيد؟ (77) | 
| تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ (78) | 
| متعالى و والا است نام پروردگارت که صاحب جلالت و ارجمندى است. (78) | 
| سوره 56 | سوره مبارکه الواقعة |   |  
  | 
| 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| 
به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (1) | 
| هنگامى که آن واقعه (قيامت) روى دهد، (1) | 
| لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ (2) | 
| هيچ کس نيست که منکر روى دادن آن گردد. (2) | 
| خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ (3) | 
| [آن] پست کننده [دسته اى] و بالابرنده [دسته اى ]است. (3) | 
| إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا (4) | 
| وقتى که زمين به شدّت لرزانده شود، (4) | 
| وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا (5) | 
| و کوه ها کاملاً متلاشى گردند، (5) | 
| فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا (6) | 
| و [همچون] غبارى پراکنده شوند، (6) | 
| وَكُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً (7) | 
| و شما سه دسته باشيد، (7) | 
| فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (8) | 
| پس اصحاب ميمنت چه اصحاب ميمنتى! (8) | 
| وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (9) | 
| و اصحاب شوم چه اصحاب شومى! (9) | 
| وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ (10) | 
| و سبقت گيرندگان [در خيرات] سبقت گيرندگان [در گرفتن پاداش]اند. (10) | 
| أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ (11) | 
| اينانند مقرّبان، (11) | 
| فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (12) | 
| که در بهشت هاى پرنعمت قرار دارند. (12) | 
| ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ (13) | 
| گروهى از پيشينيان اند. (13) | 
| وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ (14) | 
| و اندکى از پسينيان. (14) | 
| عَلَىٰ سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ (15) | 
| بر تخت هاى مرصّع قرار دارند. (15) | 
| مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ (16) | 
| در حالى که رو به روى هم بر آنها تکيه زده اند. (16) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |