| سوره 50 | سوره مبارکه ق | صفحه 518 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| ق ۚ وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ (1) |
| ق . قسم به قرآن مجيد (1) |
| بَلْ عَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَٰذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ (2) |
| [اين قرآن حق است ولى آنان نپذيرفتند] بلکه تعجّب کردند که اخطارکننده اى از خودشان براى آنان آمده است، ازاين رو کافران گفتند: اين چيزى عجيب است. (2) |
| أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ۖ ذَٰلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ (3) |
| [و نيز گفتند:] آيا وقتى که ما مرديم و خاک شديم [به زندگى جديد بازمى گرديم؟] آن بازگشتى دور (از باور) است. (3) |
| قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ ۖ وَعِنْدَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ (4) |
| به يقين ما مى دانيم آنچه را که زمين از [اجساد ]آنان کم مى کند و نزد ما است کتابى که ضبط کننده [هر چيزى] است. (4) |
| بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَرِيجٍ (5) |
| بلکه حق را وقتى که براى آنان آمد تکذيب کردند، در نتيجه آنان در وضعى آشفته قرار دارند. (5) |
| أَفَلَمْ يَنْظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوجٍ (6) |
| پس آيا به آسمانِ بالاى سرشان نگاه نکرده اند که چگونه آن را بنا کرده ايم و زينتش داده ايم و هيچ شکافى براى آن نيست؟ (6) |
| وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ (7) |
| و زمين را گسترديم و در آن [لنگرآسا ]کوه هايى ثابت افکنديم و از هرگونه [روييدنى ]مسرّت بخش در آن رويانديم. (7) |
| تَبْصِرَةً وَذِكْرَىٰ لِكُلِّ عَبْدٍ مُنِيبٍ (8) |
| تا براى هر بنده بازگشت کننده [به خدا] مايه بصيرت و تذکار باشد. (8) |
| وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُبَارَكًا فَأَنْبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ (9) |
| و از آسمان آبى با برکت نازل کرديم پس به وسيله آن باغ هايى [پردرخت] و دانه هاى دروشدنى رويانديم. (9) |
| وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَهَا طَلْعٌ نَضِيدٌ (10) |
| و [نيز] درختان بلند خرما که شکوفه هايى با دانه هاى روى هم چيده دارند. (10) |
| رِزْقًا لِلْعِبَادِ ۖ وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَيْتًا ۚ كَذَٰلِكَ الْخُرُوجُ (11) |
| تا رزق بندگان باشد و به وسيله آن [آب ]سرزمينى مرده را زنده کرديم، بيرون آمدن [از قبرها نيز] همين گونه است. (11) |
| كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ (12) |
| پيش از آنان قوم نوح و اصحاب <رسّ> و ثمود (قوم صالح) به تکذيب پرداختند. (12) |
| وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ (13) |
| و عاد (قوم هود) و فرعون و برادران لوط (قوم لوط که با او خويشاوند بودند). (13) |
| وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ ۚ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ (14) |
| و اصحاب <ايکه> (قوم شعيب) و قوم تُبَّع، همه آنان پيامبران را تکذيب کردند، پس وعده عذابِ من [بر آنان] محقّق گشت [و نابود شدند]. (14) |
| أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ ۚ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ (15) |
| پس مگر ما در آفرينش اوّل ناتوان مانديم [تا از آفرينش دوباره انسان ناتوان باشيم؟ نه] بلکه آنانند که از آفرينشى جديد در شبهه اى [عميق] قرار دارند. (15) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |