| سوره 28 | سوره مبارکه القصص | صفحه 390 |
|
| فَلَمَّا جَاءَهُمْ مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا بَيِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُفْتَرًى وَمَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ (36) |
| پس آن گاه که موسى با آيات روشنگر ما نزد آنان آمد، گفتند: اين جز سحرى پرداخته شده نيست و ما اين را در ميان پدران پيشين خود نشنيده ايم. (36) |
| وَقَالَ مُوسَىٰ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَنْ جَاءَ بِالْهُدَىٰ مِنْ عِنْدِهِ وَمَنْ تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ ۖ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (37) |
| و موسى گفت: پروردگار من بهتر مى داند چه کسى از نزد او هدايت آورده و چه کسى عاقبت اين سراى به نفع او است، همانا ستمکاران پيروز نمى شوند. (37) |
| وَقَالَ فِرْعَوْنُ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ مَا عَلِمْتُ لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرِي فَأَوْقِدْ لِي يَا هَامَانُ عَلَى الطِّينِ فَاجْعَلْ لِي صَرْحًا لَعَلِّي أَطَّلِعُ إِلَىٰ إِلَٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّي لَأَظُنُّهُ مِنَ الْكَاذِبِينَ (38) |
| و فرعون گفت: اى بزرگان! من هيچ معبودى براى شما غير از خودم ندارم، پس اى هامان! براى من بر گِل آتش بيفروز [و آجر تهيّه کن] و برايم بنيانى بلند بساز شايد از معبود موسى اطلاع يابم و همانا من او را از دروغگويان مى پندارم. (38) |
| وَاسْتَكْبَرَ هُوَ وَجُنُودُهُ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ إِلَيْنَا لَا يُرْجَعُونَ (39) |
| و او و سپاهيانش به ناحق در زمين تکبّر ورزيدند و گمان کردند که آنان به سوى ما بازگردانده نمى شوند. (39) |
| فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ (40) |
| پس او و سپاهيانش را گرفتيم و در دريا افکنديم پس بنگر که عاقبت ستمکاران چگونه بود؟ (40) |
| وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنْصَرُونَ (41) |
| و آنان را پيشوايانى قرار داديم که به سوى آتش دعوت مى کنند و روز قيامت يارى نمى شوند. (41) |
| وَأَتْبَعْنَاهُمْ فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ هُمْ مِنَ الْمَقْبُوحِينَ (42) |
| و در اين دنيا لعنتى در پى آنان آورديم و روز قيامت آنان از نکوهيدگان خواهند بود. (42) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ مِنْ بَعْدِ مَا أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ الْأُولَىٰ بَصَائِرَ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (43) |
| و همانا بعد از اين که آن نسل هاى پيشين را هلاک کرديم، به موسى کتاب داديم که [موجب ]بصيرت هايى براى مردم و هدايت و رحمتى بود به اميد اين که هشيار شوند. (43) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |