| سوره 23 | سوره مبارکه المؤمنون | صفحه 343 |
|
| وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ ۖ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ (18) |
| و از آسمان آبى به اندازه نازل کرديم و آن را در زمين جاى داديم و همانا ما بر بردن آن تواناييم. (18) |
| فَأَنْشَأْنَا لَكُمْ بِهِ جَنَّاتٍ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (19) |
| پس به وسيله آن براى شما باغ هايى از درختان خرما و انگور آفريديم که براى شما در آنها ميوه هايى بسيار است و از آنها [به عنوان غذا نيز] مى خوريد. (19) |
| وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِلْآكِلِينَ (20) |
| و [به وسيله آن] درختى (زيتون) را که از طور سينا بيرون مى آيد [آفريديم] که روغن و نان خورشى براى خورندگان پديد مى آورد. (20) |
| وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (21) |
| و همانا براى شما در دام ها (شتر، گاو و گوسفند) عبرتى است: از آنچه در شکم آنها است به شما مى نوشانيم و براى شما در آنها منافع بسيارى است و بعضى از آنها را مى خوريد. (21) |
| وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ (22) |
| و بر آنها و بر کشتى ها حمل مى شويد. (22) |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ (23) |
| و همانا نوح را به سوى قومش فرستاديم، پس گفت: اى قوم من! خدا را بپرستيد که معبودى براى شما جز او نيست، پس آيا تقوا پيشه نمى کنيد؟ (23) |
| فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُرِيدُ أَنْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَنْزَلَ مَلَائِكَةً مَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ (24) |
| پس اشراف قومش که کفر مىورزيدند، گفتند: اين جز بشرى مانند شما نيست که مى خواهد بر شما برترى يابد، و اگر خدا مى خواست فرشتگانى مى فرستاد. اين را [که نوح مى گويد] ما در ميان پدران پيشين خود نشنيده ايم. (24) |
| إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّىٰ حِينٍ (25) |
| او نيست جز مردى که دچار نوعى جنون است; بنابراين تا مدّتى در مورد او انتظار بکشيد [شايد سالم شود يا بميرد]. (25) |
| قَالَ رَبِّ انْصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ (26) |
| [نوح] گفت: پروردگارا! مرا در برابر تکذيب آنان يارى کن. (26) |
| فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ ۙ فَاسْلُكْ فِيهَا مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ ۖ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۖ إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ (27) |
| پس به او وحى کرديم که زير نظر ما و وحى ما کشتى بساز، پس وقتى که فرمان ما بيايد و آن تنور فَوَران کند، از هر نوعى [از حيوان] دو تا (نر و ماده) وارد کشتى کن و [نيز] خانواده ات را، جز افرادى از آنان که حکم [عذاب] بر آنها گذشته است، و درباره آنان که ستم کرده اند با من گفت وگو مکن که آنها حتماً غرق شدنى اند. (27) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |