| سوره 15 | سوره مبارکه الحجر | صفحه 267 |  
  | 
| الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ (91) | 
| همانان که قرآن را بخش بخش کردند. (91) | 
| فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (92) | 
| پس [نگران نباش]به پروردگارت سوگند، از همه آنان حتماً بازخواست مى کنيم، (92) | 
| عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (93) | 
| از آنچه انجام مى داده اند. (93) | 
| فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ (94) | 
| بنابراين آنچه را که [بدان]فرمان مى يابى آشکار کن و از مشرکان روى بگردان; (94) | 
| إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ (95) | 
| که بى گمان ما [شرّ]استهزاگران را از تو بازداشته ايم. (95) | 
| الَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (96) | 
| همانان که با خدا معبود ديگرى قرار مى دهند; پس به زودى خواهند دانست [که چه کرده اند]. (96) | 
| وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ (97) | 
| و همانا ما مى دانيم که تو از آنچه مى گويند، دلتنگ مى شوى. (97) | 
| فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ (98) | 
| پس [براى رفع دلتنگى]همراه با ستايش پروردگارت او را به پاکى ياد کن و از سجده کنندگان باش. (98) | 
| وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ (99) | 
| و پروردگارت را تا هنگامى که يقين (مرگ) به سراغ تو آيد پرستش کن. (99) | 
 | 
| 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| 
به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| أَتَىٰ أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (1) | 
| فرمان خدا آمده است، پس خواهان شتاب در آن نباشيد. منزّه است او، و برتر است از اين که به وى شرک ورزند. (1) | 
| يُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ (2) | 
| فرشتگان را همراه با روح (وحى) به فرمان خود بر هر کس از بندگانش که بخواهد نازل مى کند که اخطار کنيد که معبودى جز من نيست; پس از من پروا داشته باشيد. (2) | 
| خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ تَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (3) | 
| آسمانها و زمين را به حق آفريد. او برتر است از اين که به وى شرک ورزند. (3) | 
| خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ (4) | 
| انسان را از نطفه اى آفريد; پس ناگهان او[برخلاف انتظار]جدل پيشه اى آشکار است. (4) | 
| وَالْأَنْعَامَ خَلَقَهَا ۗ لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (5) | 
| و دام ها (شتر، گاو و گوسفند) را آفريد که براى شما در آنها پوشش گرم و سودها است و از آنها[چيزها]مى خوريد. (5) | 
| وَلَكُمْ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسْرَحُونَ (6) | 
| و براى شما در آنها جمال و شکوهى است آن گاه که[آنها را از چراگاه]برمى گردانيد و آن گاه که [به چراگاه]روانه مى کنيد. (6) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |