| سوره 15 | سوره مبارکه الحجر | صفحه 263 |
|
| وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ (16) |
| و همانا ما در آسمان برج هايى قرار داديم و آن را براى بينندگان زينت بخشيديم. (16) |
| وَحَفِظْنَاهَا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ (17) |
| و آن را از هر شيطان رانده شده اى حفظ کرديم. (17) |
| إِلَّا مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُبِينٌ (18) |
| مگر آن که دزدانه چيزى بشنود، که شهابى آشکار او را دنبال کند. (18) |
| وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْزُونٍ (19) |
| و زمين را گسترانديم و در آن کوه هايى استوار پى افکنديم و از هر چيزِ سنجيده، در آن رويانيديم. (19) |
| وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَنْ لَسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ (20) |
| و در آن براى شما و کسانى که روزى دهنده آنها نيستيد، وسايل معيشت قرار داديم. (20) |
| وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ (21) |
| و هيچ چيزى نيست مگر اين که خزانه هاى آن نزد ما است و آن را جز به اندازه معيّنى نمى فرستيم. (21) |
| وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنْتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ (22) |
| و بادها را فرستاديم در حالى که حامل [ابرهاى باران زا] هستند; پس از آسمان آب نازل کرديم و شما را با آن، سيراب نموديم و شما خزانه دار آن نيستيد. (22) |
| وَإِنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ (23) |
| و بى ترديد [اين]ماييم که حيات مى بخشيم و مى ميرانم و ما وارث [همه]هستيم. (23) |
| وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنْكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ (24) |
| و بى شک ما پيشينيان شما را مى دانيم و بى شک پسينيان [شما] را [نيز]مى دانيم. (24) |
| وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (25) |
| و همانا تنها پروردگار تو است که محشورشان مى کند; بى شک او حکيم و دانا است. (25) |
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ (26) |
| و همانا انسان را از گِلى خشکِ برگرفته از لجنى بد بو آفريديم. (26) |
| وَالْجَانَّ خَلَقْنَاهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نَارِ السَّمُومِ (27) |
| و جن را پيش از آن، از آتشِ ناشى از بادِ آتش زا آفريديم. (27) |
| وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ (28) |
| و [ياد کن] وقتى را که پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من بشرى از گِلى خشک برگرفته از لجنى بد بو مى آفرينم. (28) |
| فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ (29) |
| پس وقتى که [اندام]او را کامل کردم و از روح خود در آن دميدم، سجده کنان براى او [به خاک ]بيفتيد. (29) |
| فَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ (30) |
| پس فرشتگان همه يکسره سجده کردند. (30) |
| إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ أَنْ يَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ (31) |
| جز ابليس که سرباز زد از اين که با سجده کنندگان باشد. (31) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |