| سوره 78 | سوره مبارکه النبا | صفحه 582 |  
  | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ (1) | 
| درباره چه چيز از يکديگر مىپرسند؟ (1) | 
| عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ (2) | 
| از آن خبر بزرگ، (2) | 
| الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3) | 
| که در باره آن با هم اختلاف دارند. (3) | 
| كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (4) | 
| نه چنان است، به زودى خواهند دانست. (4) | 
| ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5) | 
| باز هم نه چنان است، بزودى خواهند دانست. (5) | 
| أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (6) | 
| آيا زمين را گهوارهاى نگردانيديم؟ (6) | 
| وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7) | 
| و کوهها را [چون] ميخهايى [نگذاشتيم]؟ (7) | 
| وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8) | 
| و شما را جفت آفريديم. (8) | 
| وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (9) | 
| و خواب شما را [مايه] آسايش گردانيديم. (9) | 
| وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10) | 
| و شب را [براى شما] پوششى قرار داديم. (10) | 
| وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11) | 
| و روز را [براى] معاش [شما] نهاديم. (11) | 
| وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12) | 
| و بر فراز شما هفت [آسمان] استوار بنا کرديم. (12) | 
| وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13) | 
| و چراغى فروزان گذارديم. (13) | 
| وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14) | 
| و از ابرهاى متراکم، آبى ريزان فرود آورديم، (14) | 
| لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15) | 
| تا بدان دانه و گياه برويانيم، (15) | 
| وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16) | 
| و باغهاى در هم پيچيده و انبوه. (16) | 
| إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17) | 
| قطعاً وعدگاه [ما با شما] روز داورى است: (17) | 
| يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18) | 
| روزى که در «صور» دميده شود، و گروه گروه بياييد؛ (18) | 
| وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19) | 
| و آسمان، گشوده و درهايى [پديد] شود؛ (19) | 
| وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20) | 
| و کوهها را روان کنند، و [چون] سرابى گردند. (20) | 
| إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا (21) | 
| [آرى،] جهنم [از دير باز] کمينگاهى بوده، (21) | 
| لِلطَّاغِينَ مَآبًا (22) | 
| [که] براى سرکشان، بازگشتگاهى است. (22) | 
| لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا (23) | 
| روزگارى دراز در آن درنگ کنند. (23) | 
| لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا (24) | 
| در آنجا نه خنکى چشند و نه شربتى، (24) | 
| إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا (25) | 
| جز آب جوشان و چرکابهاى. (25) | 
| جَزَاءً وِفَاقًا (26) | 
| کيفرى مناسب [با جرم آنها]. (26) | 
| إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا (27) | 
| آنان بودند که به [روز] حساب اميد نداشتند؛ (27) | 
| وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا (28) | 
| و آيات ما را سخت تکذيب مىکردند. (28) | 
| وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا (29) | 
| و حال آنکه هر چيزى را برشمرده [به صورت] کتابى در آوردهايم. (29) | 
| فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (30) | 
| پس بچشيد که جز عذاب، هرگز [چيزى] بر شما نمىافزاييم. (30) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |