| سوره 112 | سوره مبارکه الاخلاص (توحید) | صفحه 604 |  
  | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) | 
| بگو: «اوست خداى يگانه، (1) | 
| اللَّهُ الصَّمَدُ (2) | 
| خداى صمد [ثابت - متعالى]، (2) | 
| لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3) | 
| [کسى را] نزاده، و زاده نشده است، (3) | 
| وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ (4) | 
| و هيچ کس او را همتا نيست.» (4) | 
| سوره 113 | سوره مبارکه الفلق |   |  
  | 
| 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| 
به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) | 
| بگو: «پناه مىبرم به پروردگار سپيده دم، (1) | 
| مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2) | 
| از شرّ آنچه آفريده، (2) | 
| وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3) | 
| و از شرّ تاريکى چون فراگيرد، (3) | 
| وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4) | 
| و از شرّ دمندگان افسون در گرهها، (4) | 
| وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5) | 
| و از شرّ [هر] حسود، آنگاه که حسد ورزد.» (5) | 
| سوره 114 | سوره مبارکه الناس |   |  
  | 
| 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| 
به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) | 
| بگو: «پناه مىبرم به پروردگار مردم، (1) | 
| مَلِكِ النَّاسِ (2) | 
| پادشاه مردم، (2) | 
| إِلَٰهِ النَّاسِ (3) | 
| معبود مردم، (3) | 
| مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) | 
| از شرّ وسوسهگر نهانى؛ (4) | 
| الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5) | 
| آن کس که در سينههاى مردم وسوسه مىکند، (5) | 
| مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6) | 
| چه از جنّ و [چه از] انس.» (6) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |