| سوره 97 | سوره مبارکه القدر | صفحه 598 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ (1) |
| ما [قرآن را] در شب قدر نازل کرديم. (1) |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ (2) |
| و از شب قدر، چه آگاهت کرد. (2) |
| لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ (3) |
| شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است. (3) |
| تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ (4) |
| در آن [شب] فرشتگان، با روح، به فرمان پروردگارشان، براى هر کارى [که مقرّر شده است] فرود آيند؛ (4) |
| سَلَامٌ هِيَ حَتَّىٰ مَطْلَعِ الْفَجْرِ (5) |
| [آن شب] تا دمِ صبح، صلح و سلام است. (5) |
| سوره 98 | سوره مبارکه البينة | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ (1) |
| کافران اهل کتاب و مشرکان، دست‌بردار نبودند تا دليلى آشکار بر ايشان آيد: (1) |
| رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً (2) |
| فرستاده‌اى از جانب خدا که [بر آنان] صحيفه‌هايى پاک را تلاوت کند، (2) |
| فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ (3) |
| که در آنها نوشته‌هاى استوار است. (3) |
| وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَةُ (4) |
| و اهل کتاب دستخوش پراکندگى نشدند، مگر پس از آنکه برهان آشکار براى آنان آمد. (4) |
| وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ ۚ وَذَٰلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ (5) |
| و فرمان نيافته بودند جز اينکه خدا را بپرستند، و در حالى که به توحيد گراييده‌اند، دين [خود] را براى او خالص گردانند، و نماز برپا دارند و زکات بدهند، و دين [ثابت و] پايدار همين است. (5) |
| إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ أُولَٰئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ (6) |
| کسانى از اهل کتاب که کفر ورزيده‌اند و [نيز] مشرکان در آتش دوزخند، [و] در آن همواره مى‌مانند؛ اينانند که بدترين آفريدگانند. (6) |
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ (7) |
| در حقيقت کسانى که گرويده و کارهاى شايسته کرده‌اند، آنانند که بهترين آفريدگانند. (7) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |