| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 76 |
|
| فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْكُمْ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ ۖ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ ۖ فَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأُوذُوا فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ثَوَابًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ (195) |
| پس، پروردگارشان دعاى آنان را اجابت کرد [و فرمود که:] من عمل هيچ صاحب عملى از شما را، از مرد يا زن، که همه از يکديگريد، تباه نمى‌کنم؛ پس، کسانى که هجرت کرده و از خانه‌هاى خود رانده شده و در راه من آزار ديده و جنگيده و کشته شده‌اند، بديهايشان را از آنان مى‌زدايم، و آنان را در باغهايى که از زيرِ [درختان] آن نهرها روان است درمى‌آورم؛ [اين] پاداشى است از جانب خدا و پاداش نيکو نزد خداست. (195) |
| لَا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي الْبِلَادِ (196) |
| مبادا رفت و آمد [و جنب و جوش] کافران در شهرها تو را دستخوش فريب کند. (196) |
| مَتَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۚ وَبِئْسَ الْمِهَادُ (197) |
| [اين] کالاى ناچيز [و برخوردارىِ اندکى] است؛ سپس جايگاهشان دوزخ است، و چه بد قرارگاهى است. (197) |
| لَٰكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۗ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرَارِ (198) |
| ولى کسانى که پرواى پروردگارشان را پيشه ساخته‌اند باغهايى خواهند داشت که از زير [درختان] آن نهرها روان است. در آنجا جاودانه بمانند؛ [اين] پذيرايى از جانب خداست، و آنچه نزد خداست براى نيکان بهتر است. (198) |
| وَإِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَمَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ خَاشِعِينَ لِلَّهِ لَا يَشْتَرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۗ أُولَٰئِكَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (199) |
| و البته از ميان اهل کتاب کسانى هستند که به خدا و بدانچه به سوى شما نازل شده و به آنچه به سوى خودشان فرود آمده ايمان دارند، در حالى که در برابر خدا خاشعند، و آيات خدا را به بهاى ناچيزى نمى‌فروشند. اينانند که نزد پروردگارشان پاداش خود را خواهند داشت. آرى! خدا زودشمار است. (199) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (200) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، صبر کنيد و ايستادگى ورزيد و مرزها را نگهبانى کنيد و از خدا پروا نماييد، اميد است که رستگار شويد. (200) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |