| سوره 112 | سوره مبارکه الاخلاص (توحید) | صفحه 604 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) |
| بگو: «اوست خداى يگانه، (1) |
| اللَّهُ الصَّمَدُ (2) |
| خداى صمد [ثابت - متعالى]، (2) |
| لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3) |
| [کسى را] نزاده، و زاده نشده است، (3) |
| وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ (4) |
| و هيچ کس او را همتا نيست.» (4) |
| سوره 113 | سوره مبارکه الفلق | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) |
| بگو: «پناه مىبرم به پروردگار سپيده دم، (1) |
| مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2) |
| از شرّ آنچه آفريده، (2) |
| وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3) |
| و از شرّ تاريکى چون فراگيرد، (3) |
| وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4) |
| و از شرّ دمندگان افسون در گرهها، (4) |
| وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5) |
| و از شرّ [هر] حسود، آنگاه که حسد ورزد.» (5) |
| سوره 114 | سوره مبارکه الناس | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) |
| بگو: «پناه مىبرم به پروردگار مردم، (1) |
| مَلِكِ النَّاسِ (2) |
| پادشاه مردم، (2) |
| إِلَٰهِ النَّاسِ (3) |
| معبود مردم، (3) |
| مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) |
| از شرّ وسوسهگر نهانى؛ (4) |
| الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5) |
| آن کس که در سينههاى مردم وسوسه مىکند، (5) |
| مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6) |
| چه از جنّ و [چه از] انس.» (6) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |