| سوره 75 | سوره مبارکه القيامة | صفحه 578 |  
  | 
| كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ (20) | 
| چنين نيست که شما مىپنداريد (و دلايل معاد را کافى نمىدانيد)؛ بلکه شما دنياى زودگذر را دوست داريد (و هوسرانى بىقيد و شرط را)! (20) | 
| وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ (21) | 
| و آخرت را رها مىکنيد! (21) | 
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ (22) | 
| (آرى) در آن روز صورتهايى شاداب و مسرور است، (22) | 
| إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (23) | 
| و به پروردگارش مىنگرد! (23) | 
| وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (24) | 
| و در آن روز صورتهايى عبوس و در هم کشيده است، (24) | 
| تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (25) | 
| زيرا مىداند عذابى در پيش دارد که پشت را در هم مىشکند! (25) | 
| كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ (26) | 
| چنين نيست (که انسان مىپندارد! او ايمان نمىآورد) تا موقعى که جان به گلوگاهش رسد، (26) | 
| وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ (27) | 
| و گفته شود: «آيا کسى هست که(اين بيمار را از مرگ) نجات دهد؟!» (27) | 
| وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ (28) | 
| و به جدائى از دنيا يقين پيدا کند، (28) | 
| وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ (29) | 
| و ساق پاها (از سختى جان دادن) به هم بپيچد! (29) | 
| إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ (30) | 
| (آرى) در آن روز مسير همه بسوى (دادگاه) پروردگارت خواهد بود! (30) | 
| فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ (31) | 
| (در آن روز گفته مىشود:) او هرگز ايمان نياورد و نماز نخواند، (31) | 
| وَلَٰكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (32) | 
| بلکه تکذيب کرد و روىگردان شد، (32) | 
| ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ (33) | 
| سپس بسوى خانواده خود باز گشت در حالى که متکبّرانه قدم برمىداشت! (33) | 
| أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (34) | 
| (با اين اعمال) عذاب الهى براى تو شايستهتر است، شايستهتر! (34) | 
| ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (35) | 
| سپس عذاب الهى براى تو شايستهتر است، شايستهتر! (35) | 
| أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى (36) | 
| آيا انسان گمان مىکند بىهدف رها مىشود؟! (36) | 
| أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَىٰ (37) | 
| آيا او نطفهاى از منى که در رحم ريخته مىشود نبود؟! (37) | 
| ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ (38) | 
| سپس بصورت خونبسته در آمد، و خداوند او را آفريد و موزون ساخت، (38) | 
| فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ (39) | 
| و از او دو زوج مرد و زن آفريد! (39) | 
| أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ (40) | 
| آيا چنين کسى قادر نيست که مردگان را زنده کند؟! (40) | 
| سوره 76 | سوره مبارکه الانسان |   |  
  | 
| 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| 
به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| هَلْ أَتَىٰ عَلَى الْإِنْسَانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئًا مَذْكُورًا (1) | 
| آيا زمانى طولانى بر انسان گذشت که چيز قابل ذکرى نبود؟! (1) | 
| إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا (2) | 
| ما انسان را از نطفه مختلطى آفريديم، و او را مىآزماييم؛ (بدين جهت) او را شنوا و بينا قرار داديم! (2) | 
| إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا (3) | 
| ما راه را به او نشان داديم، خواه شاکر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس! (3) | 
| إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا (4) | 
| ما براى کافران، زنجيرها و غُلها و شعلههاى سوزان آتش آماده کردهايم! (4) | 
| إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا (5) | 
| به يقين ابرار (و نيکان) از جامى مىنوشند که با عطر خوشى آميخته است، (5) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |