| سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 437 |
|
| وَمَا يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ (19) |
| و نابينا و بينا يکسان نيستند، (19) |
| وَلَا الظُّلُمَاتُ وَلَا النُّورُ (20) |
| و نه تيرگيها و روشنايى، (20) |
| وَلَا الظِّلُّ وَلَا الْحَرُورُ (21) |
| و نه سايه و گرماى آفتاب. (21) |
| وَمَا يَسْتَوِي الْأَحْيَاءُ وَلَا الْأَمْوَاتُ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَمَا أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ (22) |
| و زندگان و مردگان يکسان نيستند. خداست که هر که را بخواهد شنوا مى‌گرداند؛ و تو کسانى را که در گورهايند نمى‌توانى شنوا سازى. (22) |
| إِنْ أَنْتَ إِلَّا نَذِيرٌ (23) |
| تو جز هشداردهنده‌اى [بيش] نيستى. (23) |
| إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا ۚ وَإِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلَّا خَلَا فِيهَا نَذِيرٌ (24) |
| ما تو را بحق، [به سِمَت] بشارتگر و هشداردهنده گسيل داشتيم، و هيچ امتى نبوده مگر اينکه در آن هشداردهنده‌اى گذشته است. (24) |
| وَإِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ وَبِالزُّبُرِ وَبِالْكِتَابِ الْمُنِيرِ (25) |
| و اگر تو را تکذيب کنند، قطعاً کسانى که پيش از آنها بودند [نيز] به تکذيب پرداختند. پيامبرانشان دلايل آشکار و نوشته‌ها و کتاب روشن براى آنان آوردند. (25) |
| ثُمَّ أَخَذْتُ الَّذِينَ كَفَرُوا ۖ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (26) |
| آنگاه کسانى را که کافر شده بودند فرو گرفتم؛ پس چگونه بود کيفر من؟ (26) |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ ثَمَرَاتٍ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهَا ۚ وَمِنَ الْجِبَالِ جُدَدٌ بِيضٌ وَحُمْرٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهَا وَغَرَابِيبُ سُودٌ (27) |
| آيا نديده‌اى که خدا از آسمان، آبى فرود آورد و به [وسيله] آن ميوه‌هايى که رنگهاى آنها گوناگون است بيرون آورديم؟ و از برخى کوهها، راهها [و رگه‌ها]ى سپيد و گلگون به رنگهاى مختلف و سياه پر رنگ [آفريديم]. (27) |
| وَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالْأَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ كَذَٰلِكَ ۗ إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ غَفُورٌ (28) |
| و از مردمان و جانوران و دامها که رنگهايشان همان گونه مختلف است [پديد آورديم]. از بندگان خدا تنها دانايانند که از او مى‌ترسند. آرى، خدا ارجمند آمرزنده است. (28) |
| إِنَّ الَّذِينَ يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ (29) |
| در حقيقت، کسانى که کتاب خدا را مى‌خوانند و نماز برپا مى‌دارند و از آنچه بديشان روزى داده‌ايم، نهان و آشکارا انفاق مى‌کنند، اميد به تجارتى بسته‌اند که هرگز زوال نمى‌پذيرد. (29) |
| لِيُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ (30) |
| تا پاداششان را تمام بديشان عطا کند و از فزون‌بخشى خود در حق آنان بيفزايد که او آمرزنده حق‌شناس است. (30) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |