| سوره 15 | سوره مبارکه الحجر | صفحه 266 |
|
| قَالَ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِي إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ (71) |
| گفت: «اگر مى‌خواهيد [کارى مشروع] انجام دهيد، اينان دختران منند [با آنان ازدواج کنيد].» (71) |
| لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ (72) |
| به جان تو سوگند، که آنان در مستى خود سرگردان بودند. (72) |
| فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ (73) |
| پس به هنگام طلوع آفتاب، فرياد [مرگبار] آنان را فرو گرفت. (73) |
| فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ (74) |
| و آن [شهر] را زير و زبر کرديم و بر آنان سنگهايى از سنگ گِل بارانديم. (74) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ (75) |
| به يقين، در اين [کيفر] براى هوشياران عبرتهاست. (75) |
| وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُقِيمٍ (76) |
| و [آثار] آن [شهر هنوز] بر سر راهى [داير] برجاست. (76) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِلْمُؤْمِنِينَ (77) |
| بى‌گمان، در اين براى مؤمنان عبرتى است. (77) |
| وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ (78) |
| و راستى اهل «ايکه» ستمگر بودند. (78) |
| فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُبِينٍ (79) |
| پس، از آنان انتقام گرفتيم، و آن دو [شهر، اکنون] بر سر راهى آشکاراست. (79) |
| وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ (80) |
| و اهل «حِجر» [نيز] پيامبران [ما] را تکذيب کردند. (80) |
| وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (81) |
| و آيات خود را به آنان داديم، و[لى] از آنها اعراض کردند. (81) |
| وَكَانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا آمِنِينَ (82) |
| و [براى خود] از کوهها خانه‌هايى مى‌تراشيدند که در امان بمانند. (82) |
| فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ (83) |
| پس صبحدم، فرياد [مرگبار]، آنان را فرو گرفت. (83) |
| فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (84) |
| و آنچه به دست مى‌آوردند، به کارشان نخورد. (84) |
| وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ ۖ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ (85) |
| و ما آسمانها و زمين و آنچه را که ميان آن دو است جز به حق نيافريده‌ايم، و يقيناً قيامت فرا خواهد رسيد. پس به خوبى صرف نظر کن، (85) |
| إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (86) |
| زيرا پروردگار تو همان آفريننده داناست. (86) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ (87) |
| و به راستى، به تو سبع المثانى [=سوره فاتحه] و قرآن بزرگ را عطا کرديم. (87) |
| لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ (88) |
| و به آنچه ما دسته‌هايى از آنان [=کافران] را بدان برخوردار ساخته‌ايم چشم مدوز، و بر ايشان اندوه مخور، و بال خويش براى مؤمنان فرو گستر. (88) |
| وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ (89) |
| و بگو: «من همان هشداردهنده آشکارم.» (89) |
| كَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ (90) |
| همان گونه که [عذاب را] بر تقسيم‌کنندگان نازل کرديم: (90) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |