| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 78 |
|
| لِلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ كَثُرَ ۚ نَصِيبًا مَفْرُوضًا (7) |
| براي فرزندان پسر، سهمي از تَرَکه ابوين و خويشان است و براي فرزندان دختر نيز سهمي از ترکه ابوين و خويشان است، چه مال اندک باشد يا بسيار، نصيب هر کس از آن معين گرديده. (7) |
| وَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُو الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا (8) |
| و چون در تقسيم (ترکه ميّت، اشخاصي از) خويشان و يتيمان و فقيران حاضر آيند، به چيزي از آن مال آنها را روزي دهيد و با آنان سخن نيکو و دلپسند گوييد. (8) |
| وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعَافًا خَافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللَّهَ وَلْيَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا (9) |
| و بايد بترسند (از مکافات عمل خود) کساني که اگر کودکان ناتوان از خود باقي مي‌گذارند بر آنان بيم دارند، پس بايد از خدا بترسند و (در حق ايتام مردم) سخن به اصلاح و درستي گويند. (9) |
| إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَىٰ ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا ۖ وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا (10) |
| آنان که اموال يتيمان را به ستمگري مي‌خورند، در حقيقت آنها در شکم خود آتش جهنّم فرو مي‌برند و به زودي در آتش فروزان خواهند افتاد. (10) |
| يُوصِيكُمُ اللَّهُ فِي أَوْلَادِكُمْ ۖ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ ۚ فَإِنْ كُنَّ نِسَاءً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ ۖ وَإِنْ كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ ۚ وَلِأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِنْ كَانَ لَهُ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلَدٌ وَوَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلِأُمِّهِ الثُّلُثُ ۚ فَإِنْ كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلِأُمِّهِ السُّدُسُ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۗ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ لَا تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًا ۚ فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (11) |
| حکم خدا در حق فرزندان شما اين است که پسر دو برابر دختر ارث برد، پس اگر همه دختر و بيش از دو تن باشند فرض همه دو ثلث [فرض‌ها يعني سهميه‌هاي معيّن ارث، شش نوع است: نصف، رُبع (يک چهارم)، ثُمن (يک هشتم)، سُدس (يک ششم)، ثلث (يک سوم)، ثُلُثان (دو سوم).] ترکه است، و اگر يک دختر باشد نصف، و فرض هر يک از پدر و مادر يک سُدس تَرَکه است در صورتي که ميّت را فرزند باشد و اگر فرزند نباشد و وارث منحصر به پدر و مادر بود، در اين صورت مادر يک ثلث مي‌برد (باقي را پدر)، و اگر ميّت را برادراني باشد در اين فرض مادر يک سُدس خواهد برد، پس از آنکه حقّ وصيّت و بدهي که به مال ميّت تعلق گرفته جدا شود. شما اين را که پدران و فرزندان کدام يک به خير و صلاح (و به ارث بردن) به شما نزديکترند نمي‌دانيد. (اين احکام) فريضه‌اي است که خدا معيّن فرموده، که خدا به هر چيز دانا و آگاه است. (11) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |