| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 78 |
|
| لِلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ كَثُرَ ۚ نَصِيبًا مَفْرُوضًا (7) |
| براى مردان ، از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان نزديک ترشان بر جاى نهاده اند سهمى از ارث است و براى زنان نيز از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان نزديک ترشان بر جاى گذاشته اند سهمى از ارث خواهد بود ـ خواه آن مال کم باشد يا زياد ـ سهمى است که قطعى شده است . (7) |
| وَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُو الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا (8) |
| و هرگاه خويشاوندان متوفى که از ارث بهره اى ندارند ، و يتيمان و بينوايان بر سر تقسيم ارث حاضر شدند ، شما وارثان چيزى از ارث را به آنان نيز بدهيد و به طور پسنديده با آنان سخن بگوييد . (8) |
| وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعَافًا خَافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللَّهَ وَلْيَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا (9) |
| و کسانى که اگر پس از خود فرزندان خردسال و ناتوانى بر جاى مى گذارند که از ستم ديگران در حق آنان نگرانند بايد بترسند و از خدا پروا کنند و در حق يتيمان ديگران ستم روا ندارند و حقوقشان را تباه نسازند اين راهى است که کسى در حق يتيمان آنان ستم نکند و بايد درباره يتيمان سخن استوار گويند و رفتارى درست در پيش گيرند . (9) |
| إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَىٰ ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا ۖ وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا (10) |
| کسانى که اموال يتيمان را به ناحق مى خورند ، جز اين نيست که آتشى در شکم خود فرو مى برند و ديرى نمى گذرد که به آتش سوزان دوزخ مى سوزند . (10) |
| يُوصِيكُمُ اللَّهُ فِي أَوْلَادِكُمْ ۖ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ ۚ فَإِنْ كُنَّ نِسَاءً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ ۖ وَإِنْ كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ ۚ وَلِأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِنْ كَانَ لَهُ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلَدٌ وَوَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلِأُمِّهِ الثُّلُثُ ۚ فَإِنْ كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلِأُمِّهِ السُّدُسُ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۗ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ لَا تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًا ۚ فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (11) |
| خدا به شما درباره فرزندانتان سفارش مى کند که سهم پسر از ميراث ، مانند سهم دو دختر است . اين در صورتى است که وارثان ، دختر و پسر باشند ; و اگر همه دختر و بيش از دو تن باشند ، سهم آنان دو سوم چيزى است که متوفى برجاى نهاده است ; و اگر فقط يک دختر باشد ، سهم او نصف ميراث است . و براى هر يک از پدر و مادر متوفى از آنچه بر جاى نهاده يک ششم است . اين در صورتى است که متوفى فرزند داشته باشد ، ولى اگر فرزندى نداشته باشد و تنها پدر و مادرش از او ارث ببرند ، يک سوم از آنِ مادر ]و بقيه از آنِ پدر[ است . اين در صورتى است که متوفى برادرانى نداشته باشد ، ولى اگر برادرانى داشته باشد ، يک ششم ميراث از آنِ مادر ]و بقيه از آنِ پدر[ است . اين سهام پس از استثناى موردى است که متوفى بدان وصيت کرده و پس از استثناى دين اوست . شما نمى دانيد پدرانتان و پسرانتان کدام يک از آنان سودشان به شما نزديک تر است تا ميراث را براساس آن تقسيم کنيد . پس به سهم هايى که از جانب خدا مقرر شده است ملتزم باشيد . به راستى خدا دانا و حکيم است . (11) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |