| سوره 43 | سوره مبارکه الزخرف | صفحه 490 |
|
| وَالَّذِي نَزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَنْشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَيْتًا ۚ كَذَٰلِكَ تُخْرَجُونَ (11) |
| و آن خدايي که از (باران) آسمان آبي به قدر و اندازه نازل کرد و به آن صحرا و ديار مرده خشک را زنده گردانيديم. همين گونه شما هم (از قبرها) بيرون آورده مي‌شويد. (11) |
| وَالَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنَ الْفُلْكِ وَالْأَنْعَامِ مَا تَرْكَبُونَ (12) |
| و آن خدايي که همه موجودات عالم را جفت آفريد و براي سواري شما بندگان کشتيها و چهار پايان را (در آب و خاک) مقرر فرمود. (12) |
| لِتَسْتَوُوا عَلَىٰ ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَيْتُمْ عَلَيْهِ وَتَقُولُوا سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَٰذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ (13) |
| تا چون با کمال تسلط بر پشت آنها نشستيد متذکر نعمت خدايتان شويد و گوييد: پاک و منزّه خدايي که اين (انواع کشتي و چهار پايان قوي) را مسخر ما گردانيد و گرنه ما هرگز قادر بر آن نبوديم. (13) |
| وَإِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ (14) |
| و بازگشت ما البته به سوي خداي ما خواهد بود. (14) |
| وَجَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبَادِهِ جُزْءًا ۚ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَكَفُورٌ مُبِينٌ (15) |
| و مشرکان براي خدا چيزي را (مانند فرشته) که بنده و مخلوق اوست جزء (وجود و فرزند واقعي او) قرار دادند (زهي جهل و کفر و سفاهت) که انسان بسيار ناسپاس و کفرش آشکار است. (15) |
| أَمِ اتَّخَذَ مِمَّا يَخْلُقُ بَنَاتٍ وَأَصْفَاكُمْ بِالْبَنِينَ (16) |
| (اي مشرکان) آيا خدا از مخلوقات خود بر خويش دختران را برگزيد و شما را به پسران امتياز داد؟ (16) |
| وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحْمَٰنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ (17) |
| و حال آنکه هر کدام از مشرکان را به دختري که به خدا نسبت دادند مژده دهند (ننگ دارد و) رويش (از غم) سياه مي‌شود در حالي که پر از خشم و اندوه است. (17) |
| أَوَمَنْ يُنَشَّأُ فِي الْحِلْيَةِ وَهُوَ فِي الْخِصَامِ غَيْرُ مُبِينٍ (18) |
| آيا کسي که به زيب و زيور پرورده مي‌شود (يعني دختران) و در خصومت (از حفظ حقوق خود) عاجز است (چنين کس لايق فرزندي خداست). (18) |
| وَجَعَلُوا الْمَلَائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبَادُ الرَّحْمَٰنِ إِنَاثًا ۚ أَشَهِدُوا خَلْقَهُمْ ۚ سَتُكْتَبُ شَهَادَتُهُمْ وَيُسْأَلُونَ (19) |
| و فرشتگان را که مخلوق و بندگان خدا هستند دختر مي‌خوانند. آيا در وقت خلقت آنها حاضر بودند؟ (و ديدند که آنها دخترند؟ اگر آنها بر اين گواهي دهند) البته شهادت (کذب) شان (در نامه عملشان) نوشته شده و بر آن سخت مؤاخذه مي‌شوند. (19) |
| وَقَالُوا لَوْ شَاءَ الرَّحْمَٰنُ مَا عَبَدْنَاهُمْ ۗ مَا لَهُمْ بِذَٰلِكَ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ (20) |
| و مشرکان گويند: اگر خدا مي‌خواست ما آنها (فرشتگان و بتان) را نمي‌پرستيديم. گفتار آنها نه از روي علم و دانش است بلکه به وهم و پندار باطل خويش مي‌گويند. (20) |
| أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابًا مِنْ قَبْلِهِ فَهُمْ بِهِ مُسْتَمْسِكُونَ (21) |
| يا مگر بر آنها از اين پيش کتابي فرستاديم که (در اين سخن جبر و عقيده باطل) به آن کتاب استدلال مي‌کنند؟ (21) |
| بَلْ قَالُوا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَىٰ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰ آثَارِهِمْ مُهْتَدُونَ (22) |
| بلکه گفتند: ما پدران خود را به عقايد و آييني يافتيم و البته ما هم که در پي آنها رويم بر هدايت هستيم. (22) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |