| سوره 48 | سوره مبارکه الفتح | صفحه 513 |
|
| قُلْ لِلْمُخَلَّفِينَ مِنَ الْأَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ إِلَىٰ قَوْمٍ أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ ۖ فَإِنْ تُطِيعُوا يُؤْتِكُمُ اللَّهُ أَجْرًا حَسَنًا ۖ وَإِنْ تَتَوَلَّوْا كَمَا تَوَلَّيْتُمْ مِنْ قَبْلُ يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (16) |
| به متخلفانِ باديه نشين بگو: به زودي به سوي گروهي سرسخت و نيرومند دعوت خواهيد شد که با آنان بجنگيد، يا آنکه اسلام آورند؛ پس اگر اطاعت کنيد خدا پاداش نيکي به شما خواهد داد، و اگر روي برگردانيد، همان گونه که پيش از اين روي گردانديد، شما را به عذابي دردناک عذاب خواهد کرد. (16) |
| لَيْسَ عَلَى الْأَعْمَىٰ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ ۗ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ وَمَنْ يَتَوَلَّ يُعَذِّبْهُ عَذَابًا أَلِيمًا (17) |
| بر نابينا و لنگ و بيمار [اگر در جنگ شرکت نکنند] گناهي نيست. و کسي که از خدا و پيامبرش اطاعت کند، او را در بهشت هايي درآورد که از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جاري است، و هر کس روي بگرداند او را به عذابي دردناک عذاب مي کند. (17) |
| ۞ لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا (18) |
| يقيناً خدا از مؤمنان هنگامي که زير آن درخت [که در منطقه حديبيه بود] با تو بيعت مي کردند خشنود شد، و خدا آنچه را [از خلوص نيّت و پاکي قصد] در دل هايشان بود مي دانست، در نتيجه آرامش را بر آنان نازل کرد، و پيروزي نزديکي را [که پيروزي در خيبر بود] به آنان پاداش داد. (18) |
| وَمَغَانِمَ كَثِيرَةً يَأْخُذُونَهَا ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (19) |
| [و پاداش ديگر] غنيمت هاي فراواني است که آن را به دست مي آوريد؛ و خدا همواره تواناي شکست ناپذير و حکيم است. (19) |
| وَعَدَكُمُ اللَّهُ مَغَانِمَ كَثِيرَةً تَأْخُذُونَهَا فَعَجَّلَ لَكُمْ هَٰذِهِ وَكَفَّ أَيْدِيَ النَّاسِ عَنْكُمْ وَلِتَكُونَ آيَةً لِلْمُؤْمِنِينَ وَيَهْدِيَكُمْ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا (20) |
| خدا غنيمت هاي فراواني را در آينده به شما وعده داده است که به دست مي آوريد، و اين يک غنيمت را [که فتح خيبر است] براي شما پيش انداخت، و دست هاي [تجاوز و ستم] مردم را از شما باز داشت تا اين [پيروزي ها] براي مؤمنان نشانه اي [از حقّانيّت دين و ياري خدا] باشد و تا شما را به راهي راست هدايت کند. (20) |
| وَأُخْرَىٰ لَمْ تَقْدِرُوا عَلَيْهَا قَدْ أَحَاطَ اللَّهُ بِهَا ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرًا (21) |
| و [غنيمت ها و پيروزي هاي] ديگر [ي هست] که شما تا کنون بر آنها دست نيافته ايد، بي ترديد خدا بر آنها احاطه دارد [و به آساني مي تواند در دسترس شما قرار دهد]؛ و خدا همواره بر هر کاري تواناست. (21) |
| وَلَوْ قَاتَلَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوَلَّوُا الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا (22) |
| اگر کافران با شما بجنگند حتماً پشت کنان مي گريزند، آن گاه سرپرست و ياوري [که از آنان دفاع کند] نمي يابند. (22) |
| سُنَّةَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلُ ۖ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا (23) |
| خدا روشي ثابت و قطعي مقرّر کرده است که از پيش [بر پيروزي مؤمنان و شکست کافران] جاري بوده است، و هرگز براي روش خدا تغيير و تبديلي نخواهي يافت. (23) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |