| سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 288 |
|
| وَمَا مَنَعَنَا أَنْ نُرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَنْ كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ ۚ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا ۚ وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا (59) |
| و [اي پيامبر!] هيچ چيز، ما را از فرستادن معجزات [که همواره مشرکان و کافران خواهانِ آنند] باز نداشت جز اينکه پيشينيان، آن معجزات را تکذيب کردند [و به اين سبب نابود شدند؛ واينان هم اگر به سويشان آيد، تکذيب مي کنند ونابود مي شوند.] و به قوم ثمود [ازلابلاي سنگ هاي کوه] ناقه داديم که معجزه اي روشن بود، ولي به آن ستم کردند [و او را از پا درآوردند وبه عذاب مبتلا شدند] و ما معجزات را جز براي هشدار دادن به مردم نمي فرستيم. (59) |
| وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ ۚ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ ۚ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلَّا طُغْيَانًا كَبِيرًا (60) |
| و [ياد کن] هنگامي را که به تو گفتيم: يقيناً پروردگارت [از هر جهت] به مردم احاطه کامل دارد و آن خوابي را که به تو نشان داديم و نيز درخت لعنت شده در قرآن را [که مصداقش درخت زقّوم، بني اميه، طاغيان و ياغيانند] جز براي آزمايش مردم قرار نداديم؛ و ما آنان را [از عاقبت شرک و کفر] هشدار مي دهيم، ولي در آنان جز طغياني بزرگ نمي افزايد!! (60) |
| وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ قَالَ أَأَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طِينًا (61) |
| و [ياد کن] هنگامي را که به فرشتگان گفتيم: براي آدم سجده کنيد. پس همه سجده کردند مگر ابليس که گفت: آيا براي کسي که او را از گِل آفريدي، سجده کنم؟! (61) |
| قَالَ أَرَأَيْتَكَ هَٰذَا الَّذِي كَرَّمْتَ عَلَيَّ لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُ إِلَّا قَلِيلًا (62) |
| [سپس] گفت: مرا خبر ده اين کسي که او را بر من برتري دادي [سببش چه بود؟] اگر تا قيامت مهلتم بخشي، بي ترديد فرزندانش را جز اندکي لجام مي زنم [و به دنبال خود به عرصه هلاکت و نابودي مي کشم.] (62) |
| قَالَ اذْهَبْ فَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزَاؤُكُمْ جَزَاءً مَوْفُورًا (63) |
| خدا فرمود: برو که از آنان هر کس تو را پيروي کند، قطعاً دوزخ کيفرتان خواهد بود، کيفري سخت و کامل. (63) |
| وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَأَجْلِبْ عَلَيْهِمْ بِخَيْلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكْهُمْ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ وَعِدْهُمْ ۚ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا (64) |
| از آنان هر که را توانستي با آوازت [به سوي باطل] برانگيز، و [براي راندنشان به سوي طغيان و گناه] با سواره ها و پياده هايت بر آنان بانگ زن، و با آنان [از راه سوق دادنشان به حرام] در اموال و [از طريق وسوسه کردنشان به زنا] در اولاد شريک شو، و به آنان وعده [دروغ] بده [که از قيامت، حسابرسي، بهشت و دوزخ خبري نيست] و شيطان آنان را جز از روي باطل و دروغ وعده نمي دهد. (64) |
| إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ ۚ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ وَكِيلًا (65) |
| [ولي آگاه باش که] يقيناً تو را بر بندگانم هيچ تسلّطي نيست، و کافي است که پروردگارت نگهبان و کارساز [آنان] باشد. (65) |
| رَبُّكُمُ الَّذِي يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا (66) |
| پروردگارتان کسي است که کشتي ها را در دريا براي شما روان مي کند تا [با رفتن از اقليمي به اقليم ديگر] از رزقش بطلبيد؛ زيرا او همواره به شما مهرباناست. (66) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |