| سوره 39 | سوره مبارکه الزمر | صفحه 465 |
|
| أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ (57) |
| يا بگويد: اگر خدا مرا هدايت کرده بود، من از پرهيزگاران مى‌بودم. (57) |
| أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (58) |
| يا چون عذاب را ببيند، بگويد: اگر بار ديگر به دنيا باز مى‌گرديدم، از نيکوکاران مى‌شدم. (58) |
| بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (59) |
| آرى، آيات من براى تو نازل شد و تو گردنکشى کردى و از کافران بودى. (59) |
| وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ تَرَى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْمُتَكَبِّرِينَ (60) |
| در روز قيامت، کسانى را که به خدا دروغ بسته‌اند مى‌بينى که رويشان سياه شده است. آيا متکبران را در جهنم جايگاهى نيست؟ (60) |
| وَيُنَجِّي اللَّهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (61) |
| خدا پرهيزکاران را به سبب راه رستگارى که در پيش گرفته بودند مى‌رهاند. به آنها هيچ بدى نرسد و از اندوه بدور باشند. (61) |
| اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ (62) |
| خداست که آفريدگار هر چيزى است و او نگهبان هر چيزى. (62) |
| لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (63) |
| کليدهاى آسمانها و زمين نزد اوست و آنها که به آيات خدا کافر شده‌اند زيان‌ديدگان هستند. (63) |
| قُلْ أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّي أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُونَ (64) |
| بگو: اى نادانان، آيا مرا فرمان مى‌دهيد که غير از خدا را بپرستم؟ (64) |
| وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (65) |
| به تو و پيامبران پيش از تو وحى شده است که اگر شرک بياوريد اعمالتان ناچيز گردد و خود از زيان‌کنندگان خواهيد بود. (65) |
| بَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَكُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ (66) |
| بلکه خدا را بپرست و سپاسگزار او باش. (66) |
| وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (67) |
| خدا را نشناختند آنچنان که شايان شناخت اوست. و در روز قيامت، زمين يکجا در قبضه اوست و آسمانها در هم پيچيده، در يد قدرت او. منزه است و برتر از هر چه شريک او مى‌پندارند. (67) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |