| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 23 |
|
| الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ ۖ وَإِنَّ فَرِيقًا مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (146) |
| اهل کتاب همچنان که فرزندان خود را مى‌شناسند او را مى‌شناسند، ولى گروهى از ايشان در عين آگاهى حقيقت را پنهان مى‌دارند. (146) |
| الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (147) |
| آنچه از جانب خدا بر تو نازل شده، حقّ همان است؛ ترديد مکن. (147) |
| وَلِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (148) |
| هر کسى را جانبى است که بدان روى مى‌آورد. پس در نيکى کردن بر يکديگر سبقت گيريد. هر جا که باشيد خدا شما را حاضر مى‌آورد، که او بر هر کارى تواناست. (148) |
| وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۖ وَإِنَّهُ لَلْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (149) |
| از هر جاى که بيرون شوى روى خود به جانب مسجدالحرام کن. حق همان است که پروردگارت بدان امر فرموده. و خدا از کارهايتان ناآگاه نيست. (149) |
| وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِي وَلِأُتِمَّ نِعْمَتِي عَلَيْكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (150) |
| از هر جاى که بيرون شوى روى خويش به جانب مسجدالحرام کن. و هر جا که باشيد روى بدان سوى کنيد تا هيچ کس را، جز ستمکاران، با شما مجادله‌اى نباشد. از ايشان مترسيد، از من بترسيد تا نعمت خويش بر شما تمام کنم، باشد که هدايت شويد. (150) |
| كَمَا أَرْسَلْنَا فِيكُمْ رَسُولًا مِنْكُمْ يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِنَا وَيُزَكِّيكُمْ وَيُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُعَلِّمُكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ (151) |
| همچنان که پيامبرى از خود شما را بر شما فرستاديم تا آيات ما را برايتان بخواند و شما را پاکيزه گرداند و کتاب و حکمت آموزد و آنچه را که نمى‌دانستيد به شما ياد دهد. (151) |
| فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ (152) |
| پس مرا ياد کنيد تا شما را ياد کنم. مرا سپاس گوييد و ناسپاسى من مکنيد. (152) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ (153) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، از شکيبايى و نماز مدد جوييد که خدا با شکيبايان است. (153) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |