| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 98 |
|
| وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا ۚ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلًا (122) |
| و بزودى کسانى را که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند به بوستان هايى آکنده از درختان که در زير آنها نهرها روان است درمى آوريم . در آن جا براى هميشه ماندگارند . خدا آن را وعده داده است ; وعده اى راست و درست . و کيست که از خدا راست گفتارتر باشد ؟ (122) |
| لَيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلَا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ ۗ مَنْ يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ وَلَا يَجِدْ لَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا (123) |
| حمايت خدا و پيامبر نه براساس آرزوها و پندارهاى شما مسلمانان است و نه براساس آرزوها و پندارهاى اهل کتاب . هر کس بدى کند ، در دنيا و آخرت به سزاى آن ، کيفر خواهد ديد ، و جز خدا کارساز و ياورى براى خود نخواهد يافت . (123) |
| وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا (124) |
| و هر کس کارهايى شايسته انجام دهد و با ايمان باشد ـ مرد باشد يا زن ـ به بهشت درمى آيد و به اندازه چيزى که پرنده به منقار برمى گيرد ، به آنان ستم نمى شود . (124) |
| وَمَنْ أَحْسَنُ دِينًا مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ وَاتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۗ وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا (125) |
| و دين چه کسى نيکوتر از دين کسى است که خود را با تمام وجود تسليم خدا کرده و نيکوکردار است و از آيين ابراهيم که حقگرا و دور از انحراف بود ، پيروى نموده است ؟ و خدا ابراهيم را چون با تمام وجود تسليم خدا و نيکوکار و حق گرا بود دوست خويش گرفت . (125) |
| وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطًا (126) |
| با اين که آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است ، از آنِ خداست ، و خدا بر همه چيز احاطه دارد . (126) |
| وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاءِ ۖ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَمَا يُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَنْ تَقُومُوا لِلْيَتَامَىٰ بِالْقِسْطِ ۚ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِهِ عَلِيمًا (127) |
| اى پيامبر ، از تو درباره زنان فتوا مى خواهند ، بگو : خداست که درباره آنان به شما فتوا مى دهد ; چنان که پيش تر نيز احکامى را درباره آنان بيان کرد ; و نيز خداست که در اين کتاب پيرامون آنچه درباره زنان يتيم بر شما تلاوت مى شود ، به شما فتوا مى دهد ; زنان يتيمى که حقوق مقررشان را از آنان دريغ مى داريد و از اين که با آنها ازدواج کنيد ، دورى مى کنيد . و نيز خداست که در اين کتاب درباره کودکانِ ناتوان شمرده شده اى که حقوقشان را از ميراث نمى دهيد به شما فتوا مى دهد ]و شما را از پايمال کردن حقشان برحذر مى دارد .[ و همچنين خداست که درباره يتيمان به شما فتوا مى دهد که با آنان به عدل و داد رفتار کنيد . و هر کار نيکى انجام دهيد خدا آن را مى داند . (127) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |