| سوره 42 | سوره مبارکه الشورى | صفحه 487 |
|
| وَمِنْ آيَاتِهِ الْجَوَارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ (32) |
| از نشانه هاى يکتايى او در تدبير هستى کشتى هاىِ کوه آساست که در دريا روانند . (32) |
| إِنْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَىٰ ظَهْرِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (33) |
| اگر بخواهد باد را از حرکت باز مى دارد ، آن گاه کشتى ها بر روى دريا متوقف مى شوند . قطعاً در اينها براى هر صبرپيشه سپاسگزارى نشانه هايى است بر يکتايى خدا . (33) |
| أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَيَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ (34) |
| يا کشتى ها را اگر بخواهد در اثر گناهانى که کشتى نشينان مرتکب شده اند در دريا نابود مى کند ، گرچه از بسيارى از گناهان آن گاه که بخواهد درمى گذرد . (34) |
| وَيَعْلَمَ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِنَا مَا لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (35) |
| آرى ، اگر بخواهيم چنين مى کنيم ، تا قدرت خويش را بنمايانيم و تا کسانى که در آيات ما مجادله مى کنند بدانند که در برابر عذاب ما گريزگاهى ندارند . (35) |
| فَمَا أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (36) |
| پس آنچه به شما داده شده بهره اى از زندگى دنياست که فقط چند روزى از آن برخوردار مى شويد ، ولى پاداش هايى که نزد خداست از آن رو که با رنج ها آميخته نيست و زوالى ندارد بهتر و پاينده تر است . اين پاداش از آنِ کسانى است که ايمان آورده و بر پروردگارشان توکّل مى کنند; (36) |
| وَالَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ (37) |
| و کسانى که از گناهان بزرگ و کارهاى زشت دورى مى کنند و چون بر کسى خشم گيرند ، از او درمى گذرند; (37) |
| وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (38) |
| و کسانى که خواسته پروردگارشان را اجابت کرده و نماز برپا داشته اند و در کارى که بر انجام آن تصميم گرفته اند با يکديگر مشورت مى کنند و از آنچه روزيشان کرده ايم ، براى خشنودى خدا انفاق مى کنند; (38) |
| وَالَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (39) |
| و کسانى که چون بر آنان ستم رود ، از ديگران يارى مى طلبند و همگى براى رفع ستم مى کوشند . (39) |
| وَجَزَاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا ۖ فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (40) |
| و سزاى بدى بدى اى مانند آن است ، ولى هر که درگذرد و کار خود را ميان خود و خداى خويش به صلاح آورد پاداش او برعهده خداست . به يقين خدا ستمکاران را دوست نمى دارد . (40) |
| وَلَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَٰئِكَ مَا عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ (41) |
| سفارش به گذشت ، حق انتقام و مقاومت در برابر ستمکار را سلب نمى کند; از اين رو هر کس پس از ستم ديدنش ، در برابر ستمکار بايستد و از او انتقام بگيرد ، به حکم دين خدا در امن و امان است و راهى براى بازخواست او نيست . (41) |
| إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَيَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۚ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (42) |
| راه بازخواست و انتقام گرفتن تنها بر ضد کسانى گشوده است که بر مردم ستم روا مى دارند و در زمين به ناحق سرکشى مى کنند . آنان عذابى دردناک خواهند داشت . (42) |
| وَلَمَنْ صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (43) |
| با اين حال ، هر که شکيبايى کند و از ستمى که بر او رفته است درگذرد ، قطعاً به فضيلتى برتر دست يافته است ، چرا که صبر و گذشت ، نشانگر تصميم جدّى در کارهاست . (43) |
| وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ وَلِيٍّ مِنْ بَعْدِهِ ۗ وَتَرَى الظَّالِمِينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلَىٰ مَرَدٍّ مِنْ سَبِيلٍ (44) |
| اينهاست ويژگى هاى هدايت يافتگان و پاداششان نزد خدا ، ولى کسى که خدا او را به خاطر ستمکارى اش به بيراهه برَد و از نعمت هاى آخرت محرومش سازد ، پس از خدا هيچ کس کارش را برعهده نخواهد گرفت . و روز قيامت ستمگران را مى بينى که چون عذاب را ببينند ، مى گويند : آيا راهى براى بازگشت به دنيا هست تا کار شايسته کنيم ؟ (44) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |