| سوره 9 | سوره مبارکه التوبة | صفحه 198 |
|
| كَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ كَانُوا أَشَدَّ مِنْكُمْ قُوَّةً وَأَكْثَرَ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلَاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُمْ بِخَلَاقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ بِخَلَاقِهِمْ وَخُضْتُمْ كَالَّذِي خَاضُوا ۚ أُولَٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (69) |
| شما منافقان همچون کافران و منافقانى هستيد که پيش از شما بودند . آنان از شما نيرومندتر بودند و اموال و فرزندان بيشترى داشتند و به دنيا روى آوردند و از آنچه نصيبشان شد بهره بردند . شما نيز همچون منافقان و کافرانى که پيش از شما بودند و از نصيب خود کامياب گشتند ، از نصيب خود بهره برديد و در ياوه سرايى درباره آيات خدا فرورفتيد ، آن گونه که آنان فرورفتند . آنان اعمالشان در دنيا و آخرت تباه گرديد و زيانکار شدند ; شما نيز در زيانکارى و تباهى اعمال همچون آنانيد ; از اين رو ثروت و مکنت براى شما نيز کارساز نخواهد بود . (69) |
| أَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِيمَ وَأَصْحَابِ مَدْيَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ ۚ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ ۖ فَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (70) |
| آيا خبر کسانى که پيش از آنان بودند ]و به پيامبران کافر شدند[ ، خبر قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهيم و مردم شهر مديَن و آن شهرهاى زير و رو شده قوم لوط به ايشان نرسيده است ؟ داستانشان اين بود که پيامبرانشان معجزات و دلايلى روشن براى آنان آوردند ولى آنها آن را دروغ انگاشتند و در نتيجه به هلاکت رسيدند ; پس خدا آن گاه که عذابشان کرد بر آنان ستم نکرد و زيبنده او هم نيست که ستم کند . آنان خود با روى آوردن به دنيا و تکذيب پيامبران ، خويشتن را سزاوار کيفر نمودند و بدين طريق بر خود ستم روا داشتند . (70) |
| وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ أُولَٰئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (71) |
| امّا مردان و زنان با ايمان بر يکديگر ولايت دارند ، از اين رو يکديگر را به کار شايسته فرمان مى دهند و از کار ناپسند نهى مى کنند و نماز را برپا مى دارند و زکات مى پردازند و از خدا و پيامبرش اطاعت مى کنند . اينانند که به زودى خداوند رحمت خود را شامل حالشان مى کند و هيچ کس نمى تواند مانع آن شود ، چرا که خدا مقتدرى شکست ناپذير و کارهايش همه از روى حکمت است . (71) |
| وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72) |
| خداوند به مردان و زنان با ايمان بوستان هايى پردرخت که از زير آنها نهرها روان است و در آن جا جاودانه اند وعده داده است ; و نيز سراهايى خوش در بوستان هايى دايمى علاوه بر اينها او از آنان خشنود است ، و خشنودى خدا از همه موهبت هاى بهشتى برتر است . اين است نيکبختى بزرگ . (72) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |