| | سوره 81 | سوره مبارکه التكوير | صفحه 586 | 
 | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | 
| به نام خداوند بخشنده بخشايشگر | 
| إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (1) | 
| در آن هنگام که خورشيد در هم پيچيده شود، (1) | 
| وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ (2) | 
| و در آن هنگام که ستارگان بيفروغ شوند، (2) | 
| وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (3) | 
| و در آن هنگام که کوه ها به حرکت درآيند، (3) | 
| وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (4) | 
| و در آن هنگام که باارزشترين اموال به دست فراموشي سپرده شود، (4) | 
| وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (5) | 
| و در آن هنگام که وحوش جمع شوند، (5) | 
| وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (6) | 
| و در آن هنگام که درياها برافروخته شوند، (6) | 
| وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (7) | 
| و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرين گردد، (7) | 
| وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ (8) | 
| و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سوال شود: (8) | 
| بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ (9) | 
| به کدامين گناه کشته شدند؟! (9) | 
| وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ (10) | 
| و در آن هنگام که نامه هاي اعمال گشوده شود، (10) | 
| وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ (11) | 
| و در آن هنگام که پرده از روي آسمان برگرفته شود، (11) | 
| وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ (12) | 
| و در آن هنگام که دوزخ شعله ور گردد، (12) | 
| وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ (13) | 
| و در آن هنگام که بهشت نزديک شود، (13) | 
| عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ (14) | 
| (آري در آن هنگام) هر کس ميداند چه چيزي را آماده کرده است! (14) | 
| فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ (15) | 
| سوگند به ستارگاني که بازميگردند، (15) | 
| الْجَوَارِ الْكُنَّسِ (16) | 
| حرکت ميکنند و از ديده ها پنهان ميشوند، (16) | 
| وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ (17) | 
| و قسم به شب، هنگامي که پشت کند و به آخر رسد، (17) | 
| وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ (18) | 
| و به صبح، هنگامي که تنفس کند، (18) | 
| إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (19) | 
| که اين (قرآن) کلام فرستاده بزرگواري است [= جبرئيل امين] (19) | 
| ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ (20) | 
| که صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش، مقام والائي دارد! (20) | 
| مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ (21) | 
| در آسمانها مورد اطاعت (فرشتگان) و امين است! (21) | 
| وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ (22) | 
| و مصاحب شما [= پيامبر] ديوانه نيست! (22) | 
| وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ (23) | 
| او (جبرئيل) را در افق روشن ديده است! (23) | 
| وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ (24) | 
| و او نسبت به آنچه از طريق وحي دريافت داشته بخل ندارد! (24) | 
| وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ (25) | 
| اين (قرآن) گفته شيطان رجيم نيست! (25) | 
| فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26) | 
| پس به کجا ميرويد؟! (26) | 
| إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ (27) | 
| اين قرآن چيزي جز تذکري براي جهانيان نيست، (27) | 
| لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ (28) | 
| براي کسي از شما که بخواهد راه مستقيم در پيش گيرد! (28) | 
| وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29) | 
| و شما اراده نميکنيد مگر اينکه خداوند -پروردگار جهانيان- اراده کند و بخواهد! (29) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |