| سوره 77 | سوره مبارکه المرسلات | صفحه 581 |
|
| أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ (20) |
| آيا ما شما آدميان را از آب نطفه بي قدر (بدين زيبايي) نيافريديم؟ (20) |
| فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ (21) |
| و آن نطفه را (از صلب پدر) به قرارگاه استوار (رحم) منتقل ساختيم. (21) |
| إِلَىٰ قَدَرٍ مَعْلُومٍ (22) |
| تا مدتي معين و معلوم (در رحم بماند). (22) |
| فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ (23) |
| و ما تقدير (مدت رحم و تعيين سرنوشت او تا ابد) کرديم که نيکو مقدّر (حکيمي) هستيم. (23) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (24) |
| واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. (24) |
| أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا (25) |
| آيا ما زمين را جامع (حوايج و کفايت بر مسکن و هر امر بشر) قرار نداديم؟ (25) |
| أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا (26) |
| تا زندگان روي زمين تعيّش کنند و مردگان درونش پنهان شوند. (26) |
| وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا (27) |
| و در آن کوههاي بلند برافراشتيم و (از ابر و باران) به شما آب زلال گوارا نوشانيديم. (27) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (28) |
| واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. (28) |
| انْطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (29) |
| (خطاب رسد: اي منکران) شما امروز به سوي آن دوزخي که تکذيب مي‌کرديد برويد. (29) |
| انْطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ (30) |
| برويد زير سايه دودهاي آتش دوزخ که از سه جانب (شما را) احاطه کند. (30) |
| لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ (31) |
| نه بر سر شما سايه خواهد افکند و نه از شرار آتش هيچ نجاتتان خواهد داد. (31) |
| إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ (32) |
| آن آتش هر شراري بيفکند شعله‌اش مانند قصري است. (32) |
| كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ (33) |
| گويي آن شراره (در بزرگي و رنگ) به شتران زرد موي مانند است. (33) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (34) |
| واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. (34) |
| هَٰذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ (35) |
| اين روزي است که (کافران بر نجات خود) سخني نتوانند گفت. (35) |
| وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ (36) |
| و به آنها رخصت عذر خواهي نخواهند داد. (36) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (37) |
| واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. (37) |
| هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ (38) |
| اين روز فصل (حکم و جدايي نيک و بد) است که شما را با همه در گذشتگان پيشين (به عرصه محشر) جمع گردانيده‌ايم. (38) |
| فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ (39) |
| پس اگر فکر و حيلتي (بر نجات خود) توانيد بر من حيلت کنيد. (39) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (40) |
| واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. (40) |
| إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ (41) |
| (آن روز سخت) بندگان با تقوا و پرهيزگار در سايه درختان بهشت و طرف نهرهاي جاري متنعّمند. (41) |
| وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ (42) |
| و از هر نوع ميوه مايل باشند فراوان فراهم است. (42) |
| كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (43) |
| بخوريد و بياشاميد که شما را گوارا باد به پاداش اعمال نيکي که در دنيا به جاي مي‌آورديد. (43) |
| إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (44) |
| ما البته نيکوکاران عالم را چنين پاداش مي‌دهيم. (44) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (45) |
| واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. (45) |
| كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ (46) |
| (اي کافران شما هم که ايمان به لذّات روحاني و تنعّم و نشاط ابدي آخرت نداريد پس به خوي حيوانيت) بخوريد و تمتّع بريد به عمر کوتاه دنيا که شما بسيار مردم بزهکاري هستيد. (46) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (47) |
| واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. (47) |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ (48) |
| و هرگاه به آنها گفته شود که نماز و طاعت خدا را به جاي آريد اطاعت نکنند. (48) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (49) |
| واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. (49) |
| فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (50) |
| (اين کافران) پس از آيات خدا (که آن را تکذيب کردند) باز به کدامين حديث ايمان مي‌آورند؟ (50) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |