| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 58 |
|
| إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ ۚ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا اللَّهُ ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (62) |
| اين داستان به حقيقت سخن حق است، و جز آن خداي يکتا خدايي نيست، و همانا خداست که (بر همه کار) توانا و (به حقايق) داناست. (62) |
| فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِالْمُفْسِدِينَ (63) |
| پس اگر روي از حق بگردانند (بايد بترسند که) خدا از (کردار) مفسدان آگاه است. (63) |
| قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ (64) |
| بگو: اي اهل کتاب، بياييد از آن کلمه حق که ميان ما و شما يکسان است پيروي کنيم که به جز خداي يکتا را نپرستيم، و چيزي را با او شريک قرار ندهيم، و برخي برخي را به جاي خدا به ربوبيّت تعظيم نکنيم. پس اگر از حق روي گردانند بگوييد: شما گواه باشيد که ما تسليم فرمان خداونديم. (64) |
| يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تُحَاجُّونَ فِي إِبْرَاهِيمَ وَمَا أُنْزِلَتِ التَّوْرَاةُ وَالْإِنْجِيلُ إِلَّا مِنْ بَعْدِهِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (65) |
| اي اهل کتاب، چرا در آيين ابراهيم با يکديگر مجادله مي‌کنيد (که هر يک او را به خود نسبت مي‌دهيد)؟! در صورتي که تورات و انجيل شما فرستاده نشد مگر بعد از ابراهيم؛ آيا تعقل نمي‌کنيد؟ (65) |
| هَا أَنْتُمْ هَٰؤُلَاءِ حَاجَجْتُمْ فِيمَا لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ فَلِمَ تُحَاجُّونَ فِيمَا لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (66) |
| گيرم در آنچه مي‌دانيد شما را مجادله روا باشد، چرا در آنچه علم نداريد جدل و گفتگو به ميان آوريد؟! و خدا (همه چيز را) مي‌داند و شما نمي‌دانيد. (66) |
| مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَٰكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (67) |
| ابراهيم به آيين يهود و نصاري نبود، ليکن به دين حنيف توحيد و اسلام بود و هرگز از آنان که به خدا شرک آورند نبود. (67) |
| إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَٰذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُوا ۗ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ (68) |
| نزديکترين مردم به ابراهيم کساني هستند که از او پيروي کنند و اين پيغمبر و امّتش که اهل ايمانند؛ و خدا دوستدار و سرپرست مؤمنان است. (68) |
| وَدَّتْ طَائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يُضِلُّونَكُمْ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ (69) |
| گروهي از اهل کتاب انتظار و آرزوي آن دارند که شما را گمراه کنند، و گمراه نمي‌کنند مگر خودشان را، و (اين را) نمي‌فهمند. (69) |
| يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ (70) |
| اي اهل کتاب، چرا به آيات خدا کافر شويد و حال آنکه شما به صدق آن گواهيد؟! (70) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |