| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 401 |
|
| وَقَارُونَ وَفِرْعَوْنَ وَهَامَانَ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مُوسَىٰ بِالْبَيِّنَاتِ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانُوا سَابِقِينَ (39) |
| و قارون و فرعون و هامان را هم که موسي (عليه السّلام) با معجزات روشن به هدايت آنها آمد (و به او نگرويدند و) باز در زمين تکبر و ظلم و طغيان کردند (همه را هلاک کرديم) و (بر قهر حق) سبقت نگرفتند (و راه نجاتي نيافتند). (39) |
| فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنْبِهِ ۖ فَمِنْهُمْ مَنْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُمْ مَنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَمِنْهُمْ مَنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُمْ مَنْ أَغْرَقْنَا ۚ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (40) |
| ما هر طايفه‌اي را به کيفر گناهش مؤاخذه کرديم، بعضي را بر سرشان سنگ بلا فرو باريديم و برخي را صيحه عذاب آسماني در گرفت و برخي را به زلزله زمين و گروهي ديگر را به غرق دريا به هلاکت رسانيديم، و خدا به آنان هيچ ستم نکرد ليکن آنها خود در حق خويش ستم مي‌کردند. (40) |
| مَثَلُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاءَ كَمَثَلِ الْعَنْكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَيْتًا ۖ وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنْكَبُوتِ ۖ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (41) |
| مثل حال آنان که خدا را فراموش کرده و غير خدا را به دوستي و سرپرستي برگرفتند (در سستي و بي‌بنيادي) حکايت خانه‌اي است که عنکبوت بنياد کند و اگر بدانند سست‌ترين بنا خانه عنکبوت است. (41) |
| إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْءٍ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (42) |
| خدا بر آنچه که به غير او بخوانند (و پرستش کنند) آگاه است و او (بر انتقام اهل شرک و ريا) مقتدر و (به دقايق امور عالم) داناست. (42) |
| وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ ۖ وَمَا يَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ (43) |
| و ما اين همه مثلها را براي مردم مي‌زنيم (تا حقايق براي آنها روشن شود) و ليکن به جز مردم دانشمند کسي تعقل در آنها نخواهد کرد. (43) |
| خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِلْمُؤْمِنِينَ (44) |
| خدا آسمانها و زمين را به حق (و در کمال حکمت) آفريده (نه بر باطل و لغو و عبث) و در اين خلقت آسمان و زمين آيت و نشانه‌اي (از ربوبيت) براي اهل ايمان کاملا پديدار است. (44) |
| اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ ۖ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ ۗ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ (45) |
| (اي رسول ما) آنچه را که از کتاب (آسماني قرآن) بر تو وحي شد (بر خلق) تلاوت کن و نماز را (که بزرگ عبادت خداست) به جاي آر، که همانا نماز است که (اهل نماز را) از هر کار زشت و منکر باز مي‌دارد و همانا ذکر خدا بزرگتر (و برتر از حدّ انديشه خلق) است، و خدا به هر چه (براي خشنودي او و به ياد او) کنيد آگاه است. (45) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |