| سوره 9 | سوره مبارکه التوبة | صفحه 189 |
|
| قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنْصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ (14) |
| شما (اي اهل ايمان) با آن کافران به قتال و کارزار برخيزيد تا خدا آنان را به دست شما عذاب کند و خوار گرداند و شما را بر آنها منصور و غالب نمايد و دلهاي (پر درد و غم) گروهي اهل ايمان را (به فتح و ظفر بر کافران) شفا بخشد. (14) |
| وَيُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ ۗ وَيَتُوبُ اللَّهُ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (15) |
| و تا خشم دلهاي آنان فرونشاند، و خدا بر هر که مي‌خواهد به لطف و رحمت باز مي‌گردد و خداوند دانا و درستکار است. (15) |
| أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَكُوا وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (16) |
| آيا چنين مي‌پنداريد که شما را (بدون آزمايش) به حال خود رها مي‌کنند در صورتي که هنوز خدا معلوم نگردانيده که از شما چه کساني اهل مجاهده‌اند و جز خدا و رسول و مؤمنان را هرگز دوست خود و همراز خويش نگزيده‌اند، و خدا از همه کردار شما آگاه است. (16) |
| مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَنْ يَعْمُرُوا مَسَاجِدَ اللَّهِ شَاهِدِينَ عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ ۚ أُولَٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِي النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ (17) |
| مشرکان را نرسد که مساجد خدا را تعمير کنند در صورتي که بر کفر خود گواهند. اينانند که اعمالشان نابود خواهد شد و در آتش دوزخ جاويد معذّب خواهند بود. (17) |
| إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ ۖ فَعَسَىٰ أُولَٰئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ (18) |
| منحصرا تعمير مساجد خدا به دست کساني است که به خدا و روز قيامت ايمان آورده و نماز به پا دارند و زکات مال خود بدهند و از غير خدا نترسند، پس اميد است که از هدايت‌يافتگان راه خدا باشند. (18) |
| ۞ أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ لَا يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (19) |
| آيا رتبه سقايت و آب دادن به حاجيان (يعني مقام عباس) و تعمير کردن مسجد الحرام (يعني مقام شَيْبه) را با (مقام) آن کس که به خدا و به روز قيامت ايمان آورده و در راه خدا جهاد کرده (چون علي عليه السلام) يکسان شمريد؟ هرگز آنان نزد خدا يکسان نخواهند بود، و خدا ظالمان را هدايت نخواهد کرد. (19) |
| الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ (20) |
| آنان که ايمان آوردند و از وطن هجرت گزيدند و در راه خدا به مال و جانشان جهاد کردند آنها را نزد خدا مقام بلندتري است و آنان بالخصوص رستگاران و سعادتمندان دو عالمند. (20) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |