| سوره 69 | سوره مبارکه الحاقة | صفحه 568 |
|
| فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ (35) |
| پس امروز او را در اينجا دوست مهربان و حمايت گري نيست؛ (35) |
| وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ (36) |
| و نه غذايي مگر چرکاب و کثافات [ي از بدن اهل دوزخ!] (36) |
| لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ (37) |
| که آن را جز خطاکاران نمي خورند. (37) |
| فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ (38) |
| پس سوگند ياد مي کنم به آنچه [از محسوسات] مي بينيد، (38) |
| وَمَا لَا تُبْصِرُونَ (39) |
| و آنچه [از غير محسوسات] نمي بينيد، (39) |
| إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (40) |
| بي ترديد اين قرآن، گفتار فرستاده اي بزرگوار است، (40) |
| وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ (41) |
| و آن گفتار يک شاعر نيست، ولي جز اندکي ايمان نمي آوريد، (41) |
| وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ (42) |
| و گفتار کاهن هم نيست، ولي جز اندکي متذکّر نمي شويد. (42) |
| تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (43) |
| نازل شده از سوي پروردگار جهانيان است. (43) |
| وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ (44) |
| و اگر [او] پاره اي از گفته ها را به دروغ بر ما مي بست، (44) |
| لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ (45) |
| ما او را به شدت مي گرفتيم، (45) |
| ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ (46) |
| سپس رگ قلبش را پاره مي کرديم؛ (46) |
| فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ (47) |
| در آن صورت هيچ کدام از شما مانع از عذاب او نبود، (47) |
| وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ (48) |
| بي ترديد اين قرآن، وسيله پند و تذکري براي پرهيزکاران است. (48) |
| وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ (49) |
| و ما به يقين مي دانيم که از ميان شما انکارکنندگاني هست. (49) |
| وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ (50) |
| و اين انکار قطعاً مايه حسرت کافران است، (50) |
| وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ (51) |
| و بي ترديد اين قرآن، حقّي يقيني است. (51) |
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (52) |
| پس به نام پروردگارت تسبيح گوي. (52) |
| سوره 70 | سوره مبارکه المعارج | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ (1) |
| درخواست کننده اي عذابي را که واقع شدني است درخواست کرد، (1) |
| لِلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ (2) |
| [عذابي که] ويژه کافران است، [و] آن را بازدارنده اي نيست. (2) |
| مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ (3) |
| [اين عذاب] از سوي خداي صاحب درجات است. (3) |
| تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ (4) |
| فرشتگان و روح در روزي که مقدارش پنجاه هزار سال است به سوي او بالا مي روند. (4) |
| فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا (5) |
| پس صبر کن صبري نيکو [صبري که در کنارش جزع و ناخشنودي نباشد.] (5) |
| إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا (6) |
| دشمنان و مخالفان، آن [عذاب] را دور مي بينند (6) |
| وَنَرَاهُ قَرِيبًا (7) |
| و ما آن را نزديک مي بينيم. (7) |
| يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ (8) |
| روزي که آسمان چون فلز گداخته گردد (8) |
| وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ (9) |
| و کوه ها مانند پشم رنگينِ حلاجي شده شود (9) |
| وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا (10) |
| و هيچ خويشاوند و دوست صميمي از [اوضاع و احوال] خويشاوند و دوست صميمي اش نپرسد! (10) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |