| سوره 40 | سوره مبارکه غافر | صفحه 472 |
|
| ۞ وَيَا قَوْمِ مَا لِي أَدْعُوكُمْ إِلَى النَّجَاةِ وَتَدْعُونَنِي إِلَى النَّارِ (41) |
| اي قوم من! چرا من شما را به سوي رهايي [از خسران دنيا و آخرت] مي خوانم، و شما مرا به آتش مي خوانيد؟! (41) |
| تَدْعُونَنِي لِأَكْفُرَ بِاللَّهِ وَأُشْرِكَ بِهِ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَأَنَا أَدْعُوكُمْ إِلَى الْعَزِيزِ الْغَفَّارِ (42) |
| مرا مي خوانيد که به خداي يگانه کافر شوم و بر پايه جهالت و ناداني، و بدون دانش و معرفت که روشنگر حقايق است چيزي را شريک او قرار دهم! و من شما را به تواناي شکست ناپذير و بسيار آمرزنده مي خوانم. (42) |
| لَا جَرَمَ أَنَّمَا تَدْعُونَنِي إِلَيْهِ لَيْسَ لَهُ دَعْوَةٌ فِي الدُّنْيَا وَلَا فِي الْآخِرَةِ وَأَنَّ مَرَدَّنَا إِلَى اللَّهِ وَأَنَّ الْمُسْرِفِينَ هُمْ أَصْحَابُ النَّارِ (43) |
| ثابت و يقيني است اينکه آنچه مرا به سويش مي خوانيد براي او در دنيا و آخرت حقّ ادعا [ي الوهيت و ربوبيت] نيست، و اينکه بازگشت ما به سوي خداست، و اينکه اسراف کاران اهل آتش اند. (43) |
| فَسَتَذْكُرُونَ مَا أَقُولُ لَكُمْ ۚ وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ (44) |
| پس به زودي [درستيِ] آنچه را [که امروز درباره عذاب اسراف کاران] مي گويم [و شما باور نمي کنيد] متوجّه خواهيد شد، و من کارم را به خدا وامي گذارم؛ زيرا خدا به بندگان بيناست. (44) |
| فَوَقَاهُ اللَّهُ سَيِّئَاتِ مَا مَكَرُوا ۖ وَحَاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذَابِ (45) |
| پس خدا او را از آسيب هاي آنچه بر ضد او نيرنگ مي زدند، نگه داشت و عذاب سختي فرعونيان را احاطه کرد. (45) |
| النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا غُدُوًّا وَعَشِيًّا ۖ وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ (46) |
| [عذابشان] آتش است که صبح و شام بر آن عرضه مي شوند، و روزي که قيامت برپا شود [ندا رسد:] فرعونيان را در سخت ترين عذاب در آوريد. (46) |
| وَإِذْ يَتَحَاجُّونَ فِي النَّارِ فَيَقُولُ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا نَصِيبًا مِنَ النَّارِ (47) |
| و [ياد کن] هنگامي را که در آتش با يکديگر نزاع و کشمکش مي کنند، پس ضعيفان به مستکبران مي گويند: ما [در دنيا] پيرو شما بوديم، آيا مي توانيد بخشي از اين آتش را از ما دفع کنيد؟ (47) |
| قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُلٌّ فِيهَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ حَكَمَ بَيْنَ الْعِبَادِ (48) |
| مستکبران مي گويند: هم اکنون همه ما در آتش هستيم، بي ترديد خدا [به عدالت و انصاف] ميان بندگان داوري کرده است. (48) |
| وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِنَ الْعَذَابِ (49) |
| و آنان که در آتش اند، به نگهبانان دوزخ مي گويند: از پروردگارتان بخواهيد که يک روز بخشي از عذاب را از ما سبک کند. (49) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |