| سوره 54 | سوره مبارکه القمر | صفحه 530 |
|
| وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ ۖ كُلُّ شِرْبٍ مُحْتَضَرٌ (28) |
| و به آنها بگوى که آب ميانشان تقسيم شده. نوبت هر که باشد او به سر آب مى‌رود. (28) |
| فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ (29) |
| يارشان را ندا دادند و او شمشير برگرفت و آن را پى کرد. (29) |
| فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (30) |
| عذاب و بيم‌دادنهاى من چگونه بود؟ (30) |
| إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ (31) |
| ما بر آنها يک آواز سهمناک فرستاديم. پس همانند آن علفهاى خشک آغل گوسفند شدند. (31) |
| وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (32) |
| و اين قرآن را آسان ادا کرديم تا از آن پند گيرند. آيا پندگيرنده‌اى هست؟ (32) |
| كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ (33) |
| قوم لوط بيم‌دهندگان را تکذيب کردند. (33) |
| إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ ۖ نَجَّيْنَاهُمْ بِسَحَرٍ (34) |
| ما بر آنها بادى ريگ‌بار فرستاديم، مگر بر خاندان لوط که آنها را سحرگاه رهانيديم. (34) |
| نِعْمَةً مِنْ عِنْدِنَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي مَنْ شَكَرَ (35) |
| نعمتى بود از جانب ما و آنان را که سپاس گويند چنين پاداش دهيم. (35) |
| وَلَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ (36) |
| از انتقام سخت ما ترسانيدشان ولى با بيم‌دهندگان به جدال برخاستند. (36) |
| وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَنْ ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ (37) |
| از مهمان او کارى زشت خواستند. ما نيز چشمانشان را کور گردانيديم. پس بچشيد عذاب و بيم‌دادنهاى مرا. (37) |
| وَلَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُكْرَةً عَذَابٌ مُسْتَقِرٌّ (38) |
| هر آينه بامدادان عذابى پايدار به سر وقتشان آمد. (38) |
| فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ (39) |
| پس عذاب من و بيم‌دادنهاى مرا بچشيد. (39) |
| وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (40) |
| و اين قرآن را آسان ادا کرديم تا از آن پند گيرند. آيا پندگيرنده‌اى هست؟ (40) |
| وَلَقَدْ جَاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ (41) |
| بيم‌دهندگان نزد خاندان فرعون آمدند. (41) |
| كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُقْتَدِرٍ (42) |
| همه آيات ما را تکذيب کردند. ما نيز آنها را فرو گرفتيم چون فروگرفتن پيروزمندى مقتدر. (42) |
| أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِنْ أُولَٰئِكُمْ أَمْ لَكُمْ بَرَاءَةٌ فِي الزُّبُرِ (43) |
| آيا کافران شما از ايشان نيرومندترند يا در کتابها آمده است که در امان هستيد؟ (43) |
| أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُنْتَصِرٌ (44) |
| يا مى‌گويند که ما همگى به انتقام برمى‌خيزيم؟ (44) |
| سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ (45) |
| زودا که آن جمع منهزم شود و پشت کرده بازگردند. (45) |
| بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَىٰ وَأَمَرُّ (46) |
| بلکه وعده‌گاه آنها قيامت است و قيامت بلاخيزتر و تلختر است. (46) |
| إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ (47) |
| مجرمان در گمراهى و جنونند. (47) |
| يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ (48) |
| روزى که آنها را، به صورت، در جهنم کشند که: بچشيد عذاب سَقر را. (48) |
| إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ (49) |
| ما هر چيز را به اندازه آفريده‌ايم. (49) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |