| | سوره 34 | سوره مبارکه سبا | صفحه 428 | 
 | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | 
| به نام خداوند بخشنده مهربان | 
| الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَلَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ (1) | 
| ستايش در اين جهان از آنِ خداست; آن که هر چه در آسمان ها و هر چه در زمين است مِلک اوست; و ستايش در جهان آخرت نيز از آنِ اوست ، و او حکيم است که سراى آخرت را مقرر داشته ، و او به جزئيات امور آگاه است . (1) | 
| يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا ۚ وَهُوَ الرَّحِيمُ الْغَفُورُ (2) | 
| آنچه در زمين فرو مى رود و آنچه از زمين بيرون مى آيد و آنچه از آسمان نازل مى شود و آنچه در آسمان بالا مى رود همه را مى داند ( به تمام حرکات و کارها آگاهى دارد ) و سزا و پاداش هر عملى را مى داند; او مهربان و آمرزنده است و مؤمنان را از رحمت و آمرزش خود برخوردار مى سازد . (2) | 
| وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَأْتِينَا السَّاعَةُ ۖ قُلْ بَلَىٰ وَرَبِّي لَتَأْتِيَنَّكُمْ عَالِمِ الْغَيْبِ ۖ لَا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ وَلَا أَصْغَرُ مِنْ ذَٰلِكَ وَلَا أَكْبَرُ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ (3) | 
| با اين حال ، کسانى که کافر شدند ، گفتند : قيامت به سراغ ما نخواهد آمد . بگو : آرى خواهد آمد; به پروردگارم که نهان را مى داند سوگند که به سراغ شما خواهد آمد . شما پراکنده شدن اجزاى مردگان و تبديل شدن آنها به خاک را دليل انکار معاد انگاشته ايد ، ولى بدانيد که هموزن ذرّه اى ، نه در آسمان ها و نه در زمين ، از ديد پروردگار من دور نمى ماند ، و کوچک تر از آن و بزرگ تر از آن چيزى نيست مگر اين که در کتابى روشنگر ثبت شده است . (3) | 
| لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۚ أُولَٰئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ (4) | 
| قيامت برپا خواهد شد ، تا خدا کسانى را که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند سزا دهد . اينانند که آمرزش و نعمت هاى بهشت که روزىِ ارزشمندى است ، براى آنان خواهد بود . (4) | 
| وَالَّذِينَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِيمٌ (5) | 
| و کسانى که براى از بين بردن آيات ما تلاش کرده اند تا ما را ] به خيال خود [ سخت درمانده کنند ، عذابى دردناک خواهند داشت; عذابى که از کردار ناپسندشان پديد مى آيد . (5) | 
| وَيَرَى الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ هُوَ الْحَقَّ وَيَهْدِي إِلَىٰ صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ (6) | 
| ولى کسانى که به آنان شناخت خدا و آيات او داده شده است ، به خوبى مى دانند کتابى که از جانب پروردگارت بر تو نازل شده و از آمدن قيامت خبر مى دهد ، سراسر حق است و به راه آن مقتدرى که شکست ندارد و آن ستوده اى که همه کارهايش زيباست ، هدايت مى کند . (6) | 
| وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا هَلْ نَدُلُّكُمْ عَلَىٰ رَجُلٍ يُنَبِّئُكُمْ إِذَا مُزِّقْتُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمْ لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ (7) | 
| آنان که کفر ورزيده اند ، از روى استهزا به همکيشان خود گفتند : آيا مردى را به شما نشان دهيم که شما را خبر مى دهد که چون مرديد و بدن هايتان کاملاً متلاشى و پراکنده گشت ، قطعاً در آفرينشى جديد قرار مى گيريد و حياتى دوباره مى يابيد ؟ (7) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |