| سوره 60 | سوره مبارکه الممتحنة | صفحه 551 |
|
| يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءَكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَىٰ أَنْ لَا يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئًا وَلَا يَسْرِقْنَ وَلَا يَزْنِينَ وَلَا يَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ وَلَا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ ۙ فَبَايِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (12) |
| اى پيامبر، اگر زنان مؤمن نزد تو آمدند تا بيعت کنند، بدين شرط که هيچ کس را با خدا شريک نکنند و دزدى نکنند و زنا نکنند و فرزندان خود را نکشند و فرزندى را که از آن شوهرشان نيست به دروغ به او نسبت ندهند و در کارهاى نيک نافرمانى تو نکنند، با آنها بيعت کن و برايشان از خدا آمرزش بخواه، که خدا آمرزنده و مهربان است. (12) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ (13) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، با مردمى که خدا بر آنها خشم گرفته است دوستى مکنيد. اينان از آخرت نوميدند، همچنان که آن کافرانى که اينک در گورند از آخرت نوميدند. (13) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (1) |
| خدا را تسبيح گويند هر چه در آسمانها و در زمين است، و اوست پيروزمند و حکيم. (1) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ (2) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، چرا سخنانى مى‌گوييد که به کارشان نمى‌بنديد؟ (2) |
| كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ (3) |
| خداوند سخت به خشم مى‌آيد که چيزى بگوييد و به جاى نياوريد. (3) |
| إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيَانٌ مَرْصُوصٌ (4) |
| خدا دوست دارد کسانى را که در راه او در صفى، همانند ديوارى که اجزايش را با سُرب به هم پيوند داده باشند، مى‌جنگند. (4) |
| وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِي وَقَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ ۖ فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ ۚ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (5) |
| و موسى به قوم خود گفت: اى قوم من، چرا مرا مى‌آزاريد، حال آنکه مى‌دانيد که من پيامبر خدا بر شما هستم؟ چون از حق رويگردان شدند خدا نيز دلهاشان را از حق بگردانيد. و خدا مردم نافرمان را هدايت نمى‌کند. (5) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |