| سوره 47 | سوره مبارکه محمد | صفحه 508 |
|
| إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَيَأْكُلُونَ كَمَا تَأْكُلُ الْأَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَهُمْ (12) |
| البته خدا آنان را که ايمان آورده و نيکوکار شوند در بهشتي که زير درختانش نهرها جاري است داخل گرداند و آنان که به راه کفر شتافتند به تمتّع و شهوت‌راني و شکم‌پرستي مانند حيوانات پردازند و عاقبت منزل آنها آتش دوزخ خواهد بود. (12) |
| وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةً مِنْ قَرْيَتِكَ الَّتِي أَخْرَجَتْكَ أَهْلَكْنَاهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ (13) |
| چه شهرهاي بسيار که از (شهر مکّه) وطن تو که کفّار از آن خارجت کردند محکم بنيان‌تر بود ما اهلش را هلاک کرديم و بر نجات خود هيچ ياوري نداشتند. (13) |
| أَفَمَنْ كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ كَمَنْ زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ (14) |
| آيا آن کس که از خداي خود حجت علمي و برهاني (مانند قرآن) در دست دارد مانند کساني است که عمل زشتشان در نظر زيبا جلوه کرده و پيرو هواي نفساني خود شدند؟ (14) |
| مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ ۖ فِيهَا أَنْهَارٌ مِنْ مَاءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى ۖ وَلَهُمْ فِيهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ ۖ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَسُقُوا مَاءً حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ (15) |
| داستان بهشتي که به متقيان وعده دادند اين است که در آن باغ بهشت نهرهايي از آب زلال دگرگون ناشدني است و نهرها از شير بي آنکه هرگز طعمش تغيير کند و نهرها از شراب ناب که نوشندگان را به حد کمال لذّت بخشد و نهرها از عسل مصفّي و تمام انواع ميوه‌ها بر آنان مهيّاست و (فوق همه لذّات) مغفرت و لطف پروردگارشان، (آيا حال آن که در اين بهشت ابد است) مانند کسي است که در آتش مخلّد است و آب جوشنده حميم به خوردشان دهند تا اندرونشان را پاره پاره گرداند؟ (15) |
| وَمِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ حَتَّىٰ إِذَا خَرَجُوا مِنْ عِنْدِكَ قَالُوا لِلَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مَاذَا قَالَ آنِفًا ۚ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ (16) |
| و بعضي از مردم منافق به گفتارت کاملا گوش مي‌دهند تا وقتي که از حضورت خارج شوند با اهل علم (اصحابت به تمسخر و اهانت) مي‌گويند: رسول باز از سر نو چه گفت؟ اينان هستند که خدا بر دلهاشان مهر (قهر) نهاد و پيرو هواي نفس خود گرديدند. (16) |
| وَالَّذِينَ اهْتَدَوْا زَادَهُمْ هُدًى وَآتَاهُمْ تَقْوَاهُمْ (17) |
| و آنان که هدايت يافتند خدا بر هدايت و ايمانشان بيفزود و (پاداش) تقواي آنها را به آنان عطا فرمود. (17) |
| فَهَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً ۖ فَقَدْ جَاءَ أَشْرَاطُهَا ۚ فَأَنَّىٰ لَهُمْ إِذَا جَاءَتْهُمْ ذِكْرَاهُمْ (18) |
| (کافران که ايمان نمي‌آرند) باز انتظاري دارند جز آنکه ساعت قيامت ناگاه فرا رسد؟ که شروط و علائم قيامت بسياري پديد آمد، و پس از آنکه قيامت بيايد در آن حال تذکر و يادآوري آنان چه فايده بخشد؟ (18) |
| فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَمَثْوَاكُمْ (19) |
| باز هم بدان که هيچ خدايي جز خداي يکتا نيست و تو بر گناه خود [منظور از گناه آن حضرت نافرماني خدا نيست، زيرا پيامبر (ص) معصوم است. به تفاسير مراجعه شود. (م)] و براي مردان و زنان با ايمان آمرزش طلب، و خدا منازل انتقال شما به عالم آخرت و مسکن هميشگي شما همه را مي‌داند. (19) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |