| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 11 |
|
| قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّنْ لَنَا مَا هِيَ إِنَّ الْبَقَرَ تَشَابَهَ عَلَيْنَا وَإِنَّا إِنْ شَاءَ اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ (70) |
| باز گفتند: از خدايت بخواه چگونگي آن گاو را کاملا براي ما روشن گرداند که هنوز بر ما مشتبه است و (چون رفع اشتباه شود) البته به خواست خدا راه هدايت پيش گيريم. (70) |
| قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لَا ذَلُولٌ تُثِيرُ الْأَرْضَ وَلَا تَسْقِي الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لَا شِيَةَ فِيهَا ۚ قَالُوا الْآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ ۚ فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُوا يَفْعَلُونَ (71) |
| موسي گفت: خدا مي‌فرمايد آن گاو هم آن قدر به کار رام نباشد که زمين شيار کند و آب به کشتزار دهد و هم بي‌عيب و يکرنگ باشد. گفتند: اکنون حقيقت را روشن ساختي. و گاوي بدان اوصاف کشتند، ليکن نزديک بود باز نافرماني کنند. (71) |
| وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسًا فَادَّارَأْتُمْ فِيهَا ۖ وَاللَّهُ مُخْرِجٌ مَا كُنْتُمْ تَكْتُمُونَ (72) |
| و (به ياد آريد) وقتي که نفسي را کشتيد و يکديگر را درباره آن متهم کرده و نزاع برانگيختيد، و خداوند مي‌خواست راز پنهاني شما را آشکار کند. (72) |
| فَقُلْنَا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِهَا ۚ كَذَٰلِكَ يُحْيِي اللَّهُ الْمَوْتَىٰ وَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (73) |
| پس دستور داديم بعضي از اعضاء گاو را بر بدن کشته زنيد (تا زنده شود و قاتل را معرفي کند). اين گونه خداوند مردگان را زنده خواهد فرمود، و قدرت کامله خويش را به شما آشکار مي‌نمايد، باشد که عقل خود را به کار بريد. (73) |
| ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً ۚ وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الْأَنْهَارُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاءُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (74) |
| پس با اين معجزه باز چنان سخت دل شديد، که دلهايتان چون سنگ يا سخت‌تر از آن شد، چه آنکه از پاره‌اي سنگها نهرها بجوشد و برخي ديگر از سنگها بشکافد و آب از آن بيرون آيد و پاره‌اي از ترس خدا فرود آيند. و (اي سنگدلان بترسيد که) خدا از کردار شما غافل نيست. (74) |
| ۞ أَفَتَطْمَعُونَ أَنْ يُؤْمِنُوا لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (75) |
| آيا طمع داريد که يهودان به (دين) شما بگروند در صورتي که گروهي از آنان کلام خدا را شنيده و به دلخواه خود تحريف مي‌کنند با آنکه در کلام خود تعقل کرده و معني آن را دريافته‌اند. (75) |
| وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَا بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ قَالُوا أَتُحَدِّثُونَهُمْ بِمَا فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَاجُّوكُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّكُمْ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (76) |
| و هرگاه با مؤمنان روبرو شوند گويند: ما نيز ايمان آورده‌ايم؛ و چون با يکديگر خلوت کنند گويند: چرا دري که خدا از علوم به روي شما گشوده به روي مسلمانان باز مي‌کنيد تا به کمک همان علوم با شما نزد خدايتان محاجّه کنند؟ چرا راه عقل و انديشه نمي‌پوييد؟ (76) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |