| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 399 |
|
| فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنْجَاهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (24) |
| ابراهيم قوم خود را به عبادت خدا و پرهيز از بت ها فرا خواند ، ولى پاسخ آنان جز اين نبود که ] او را از ميان برداريد [ . گروهى گفتند : بکشيدش ، و گروهى گفتند : او را به آتش بسوزانيد . سپس بر سوزاندنش اتفاق کردند و او را در آتشى که فراهم آورده بودند افکندند ، ولى خداوند وى را از آتش رهايى بخشيد . همانا در اين ماجرا براى مردمى که حق باورند نشانه هايى است . (24) |
| وَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُمْ بِبَعْضٍ وَيَلْعَنُ بَعْضُكُمْ بَعْضًا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ نَاصِرِينَ (25) |
| ابراهيم به آنان گفت : جز اين نيست که شما بت هايى را به جاى خدا معبود خود قرار داده ايد تا به اين وسيله در زندگى دنيا ، ميان خودتان دوستى برقرار سازيد ، ولى بدانيد که روز قيامت همين خدايان از شما تبرى مى جويند و سرانِ شما نيز از شما اعلان بيزارى مى کنند و هر گروهى گروه ديگر را لعنت خواهد کرد و جايگاهتان آتش است و ياورانى نخواهيد داشت که شما را از عذاب رهايى بخشند . (25) |
| ۞ فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ ۘ وَقَالَ إِنِّي مُهَاجِرٌ إِلَىٰ رَبِّي ۖ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (26) |
| آن گاه لوط به وى ايمان آورد و ابراهيم گفت : من وطن خود را ترک مى گويم و از ميان مردم مشرک به سوى پروردگارم رهسپار مى شوم و به جايى مى روم که بتوانم آزادانه عبادت کنم . همانا اوست آن مقتدرى که هر که را يارى کند خوار نمى گردد ، و اوست آن حکيمى که هر که را حراست کند تباه نمى شود . (26) |
| وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَجَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَالْكِتَابَ وَآتَيْنَاهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيَا ۖ وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ (27) |
| و اسحاق و يعقوب را به او عطا کرديم و در نسلش پيامبرى و کتاب آسمانى را قرار داديم و در دنيا پاداش او را به وى ارزانى داشتيم و قطعاً در آخرت نيز از زمره شايستگان خواهد بود . (27) |
| وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُمْ بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِينَ (28) |
| و از لوط ياد کن آن گاه که به مردمش گفت : کار زشتى را مرتکب مى شويد که به لواط و همجنس بازى مى پردازيد ! هيچ امّتى از امّت هاى جهان در اين کار بر شما پيشى نگرفته و اين کار در ميان آنها شايع نبوده است . (28) |
| أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَتَأْتُونَ فِي نَادِيكُمُ الْمُنْكَرَ ۖ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (29) |
| آيا شما به سراغ همجنسان خود مى رويد و با ترک ازدواج با زنان ، راه تداوم نسل بشر را رها مى کنيد و در محفل هاى خود در حضور مردم آن کار زشت و ناپسند را انجام مى دهيد ؟ از عذاب الهى بهراسيد ! ولى قوم لوط پاسخى جز اين نداشتند که از سرِ استهزا گفتند : اى لوط ، اگر راست مى گويى که اين کارها کيفر خداوند را در پى دارد ، عذاب خدا را براى ما بياور . (29) |
| قَالَ رَبِّ انْصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ (30) |
| و لوط گفت : پروردگارا ، مرا بر اين مردمى که با آميزش با مردان ، زمين را به فساد مى کشند و نسل بشر را به نابودى تهديد مى کنند ، يارى ده . (30) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |