| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 26 |
|
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا ۗ أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ شَيْئًا وَلَا يَهْتَدُونَ (170) |
| و چون به آنان گفته شود : کتابى را که خدا فرو فرستاده است پيروى کنيد ، مى گويند : نه ، بلکه از آيينى که پدرانمان را بر آن يافته ايم پيروى مى کنيم . آيا هر چند پدرانشان چيزى نمى دانستند و به راه راست هدايت نيافته بودند ، باز هم از کيش آنها پيروى مى کنند ؟ (170) |
| وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ إِلَّا دُعَاءً وَنِدَاءً ۚ صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَعْقِلُونَ (171) |
| اى پيامبر ، حکايت تو در فراخواندن اين کافران به توحيد ، همچون حکايت چوپانى است که بر گوسفندان خود با کلماتى نهيب مى زند ، ولى آنها از کلمات او جز خواندن و آوايى نمى شنوند . اينان نيز کر و لال و کورند ; نه سخن سودمند را مى شنوند و نه خود درست سخن مى گويند و نه نشانه هاى حق را مى نگرند ; از اين رو هيچ حقيقتى را درنمى يابند . (171) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُوا لِلَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (172) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد ، از آنچه روزى شما کرده ايم که همه پاک و پاکيزه است بخوريد و خدا را سپاسگزارى کنيد اگر فقط او را مى پرستيد . (172) |
| إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللَّهِ ۖ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (173) |
| او تنها مردار و خون و گوشت خوک و حيوانى را که هنگام سر بريدن ، نام غير خدا بر آن برده شده ، بر شما حرام کرده است . پس هر کس به خوردن آنها ناچار شود ، به شرط آن که ناچارى او در اثر ستمکارى و سرکشى نباشد ، بر او گناهى نيست ، چرا که خداوند آمرزنده و مهربان است . (173) |
| إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَيَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۙ أُولَٰئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (174) |
| کسانى که حقايق آن کتابى را که خدا فرو فرستاده است کتمان مى کنند و آن را به بهاى ناچيز دنيا مى فروشند ، آنان در شکم هاى خود جز آتش فرونمى برند و روز قيامت خدا به آنان توجّه نمى کند و با آنان سخن نمى گويد و از زشتى ها پاکشان نمى کند و برايشان عذابى دردناک است . (174) |
| أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَىٰ وَالْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ ۚ فَمَا أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ (175) |
| اينان کسانى اند که گمراهى را به هدايت و عذاب را به آمرزش خريده اند . پس چقدر بر آتش شکيبايند ! (175) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِي الْكِتَابِ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ (176) |
| آن ]عذاب[ بدين سبب است که خداوند کتاب آسمانى را به حق نازل کرده است و کسانى که در آن کتاب اختلاف مى کنند ، در نقطه مقابل حق قرار گرفته اند که با حق فاصله اى دور و دراز دارد . (176) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |