| سوره 51 | سوره مبارکه الذاريات | صفحه 523 |
|
| كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (52) |
| بدين سان هيچ فرستاده اى از جانب خدا به سوى کسانى که پيش از اينان بودند نيامد ، مگر اين که گاه گفتند : او جادوگر است و گاه گفتند : او ديوانه است . (52) |
| أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (53) |
| آيا يکديگر را به گفتن اين سخن سفارش مى کردند ؟ نه ! چنين نبوده است ، بلکه همه کفرپيشگان مردمى سرکش بودند و مخالفت با پيامبران پيامد سرکشى است . (53) |
| فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ (54) |
| اى پيامبر ، حال که اين کافران بر کفر و سرکشى خود پاى مى فشارند از آنان روى برتاب و با آنان درباره حق بحث و جدال مکن که بر تو ملامتى نيست ، زيرا تو حجّت را بر آنان تمام کرده اى . (54) |
| وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (55) |
| ولى يادآورى کن و پند ده و آن را پى گير باش ، چرا که تذکر و اندرز براى مؤمنان سودمند است . (55) |
| وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (56) |
| من جنيّان و آدميان را جز براى اين که مرا بپرستند نيافريدم . (56) |
| مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ (57) |
| نه از آنان رزقى مى طلبم و نه مى خواهم مرا غذا دهند . (57) |
| إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (58) |
| چرا که خدا خود بسيار روزى دهنده و مقتدر و نيرومند است . (58) |
| فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ (59) |
| آرى ، آنان را آفريدم تا مرا عبادت کنند ، ولى گروهى از آنان کفر ورزيدند و ستمکار شدند ، و قطعاً براى کسانى که ستم کرده اند بهره اى از عذاب ، مانند بهره هم مسلکانشان از امّت هاى گذشته خواهد بود; پس شتاب در آمدنِ عذاب را از من نخواهند . (59) |
| فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (60) |
| پس واى بر کسانى که کافر شده اند از روزشان همان روزى که به آنان وعده داده مى شود . (60) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالطُّورِ (1) |
| سوگند به کوه طور که خدا در آن با موسى سخن گفت ، (1) |
| وَكِتَابٍ مَسْطُورٍ (2) |
| و سوگند به تورات ، آن کتابى که نگاشته شد ، (2) |
| فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ (3) |
| که در صفحه اى براى تلاوت منتشر شد ، (3) |
| وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ (4) |
| و سوگند به آن خانه آباد ، (4) |
| وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ (5) |
| و به آسمان ، آن بامِ برافراشته ، (5) |
| وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ (6) |
| و به آن درياى شعلهور ، (6) |
| إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ (7) |
| سوگند به همه اينها که عذاب روز قيامت که پروردگارت مقرّر کرده است تحقّق خواهد يافت . (7) |
| مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ (8) |
| هيچ بازدارنده اى براى آن نيست . (8) |
| يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا (9) |
| آن عذاب روزى پديد مى آيد که آسمان با جنبشى سخت ، نابود مى شود ، (9) |
| وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا (10) |
| و کوه ها با لرزش زمين به شدّت حرکت مى کنند . (10) |
| فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (11) |
| واى بر تکذيب کنندگانِ قيامت در آن روز که اين پديده ها رخ دهد . (11) |
| الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ (12) |
| همانان که در باطل فرو رفته اند و با بحث و جدال در آيات خدا به بازى مى پردازند . (12) |
| يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا (13) |
| روزى که به سوى آتش دوزخ سخت رانده مى شوند . (13) |
| هَٰذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ (14) |
| به آنان مى گويند : اين همان آتشى است که آن را دروغ مى انگاشتيد . (14) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |