| سوره 24 | سوره مبارکه النور | صفحه 350 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سُورَةٌ أَنْزَلْنَاهَا وَفَرَضْنَاهَا وَأَنْزَلْنَا فِيهَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (1) |
| اين سوره اى است که آن را فرو فرستاديم و عمل به احکامى را که در آن بيان شده است واجب کرديم و در آن آياتى فرو فرستاديم که بيانگر معارف الهى است; باشد که شما آنها را فراگيريد و به خاطر داشته باشيد . (1) |
| الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ ۖ وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (2) |
| زن و مرد زناکننده را ، به هر يک از آنها صد تازيانه بزنيد ، و اگر به خدا و روز آخرت ايمان داريد نبايد مهربانى و دلسوزى به آن دو شما را فراگيرد و در کيفرشان سستى به خرج دهيد ، که اين سهل انگارى در دين و بى اعتنايى به قانون خداست ، و بايد گروهى از مؤمنان در صحنه کيفر حضور داشته باشند و عقوبت آنان را نظاره کنند . (2) |
| الزَّانِي لَا يَنْكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنْكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ ۚ وَحُرِّمَ ذَٰلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ (3) |
| مرد زناکارى که حد بر او جارى شده و توبه نکرده است ، جز با زنى زناکار يا مشرک ازدواج نمى کند ، و زن زناکارى که حد خورده و توبه نکرده است ، او را جز مردى زناکار يا مشرک به همسرى نمى گيرد ، و اين ازدواج بر مؤمنان حرام گرديده است . (3) |
| وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (4) |
| و کسانى که زنان پاکدامن را به زنا متهم مى کنند ، سپس چهار مرد را بر درستى گفته خويش شاهد نمى آورند ، هشتاد تازيانه به آنان بزنيد و هرگز شهادتشان را در هيچ امرى نپذيريد که اينان فاسقند . (4) |
| إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (5) |
| مگر کسانى که پس از اجراى حد توبه کنند و کارهاى خود را اصلاح نمايند ، که اينان ديگر فاسق به شمار نمى آيند و شهادتشان پذيرفته مى شود ، چرا که خداوند آمرزنده گناهان و رحمت آورنده بر توبه کنندگان است . (5) |
| وَالَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْوَاجَهُمْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ شُهَدَاءُ إِلَّا أَنْفُسُهُمْ فَشَهَادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ ۙ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ (6) |
| و مردانى که همسران خود را به زنا متهم مى کنند ، و بر درستى دعوايشان گواهانى جز خويشتن ندارند ، شهادت هر يک از آنان چهار مرتبه است که در هر مرتبه خدا را گواه مى گيرد که در نسبتى که به همسرش مى دهد از راستگويان است . (6) |
| وَالْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ (7) |
| و پنجمين گواهى او اين است که لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگويان باشد . (7) |
| وَيَدْرَأُ عَنْهَا الْعَذَابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ ۙ إِنَّهُ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (8) |
| بدين طريق اتهام شوهر به همسر خود ثابت مى شود . و کيفر زنا بر او مقرر مى گردد; و اين کيفر را از او برمى دارد اين که چهار مرتبه خدا را گواه گيرد که شوهرش از دروغگويان است ، (8) |
| وَالْخَامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللَّهِ عَلَيْهَا إِنْ كَانَ مِنَ الصَّادِقِينَ (9) |
| و پنجمين بار گواهى دهد که خشم خدا بر او باد اگر شوهرش از راستگويان باشد . (9) |
| وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ حَكِيمٌ (10) |
| و اگر نه اين بود که فضل و رحمت خدا در پرتو دين شامل حال شماست و خداوند توبه پذير و کارهايش براساس حکمت است ، قطعاً تيره بختى شما را فرو مى گرفت و گناه ، شما را تباه مى ساخت و نظام زندگى تان از هم مى گسست . (10) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |