| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 31 |
|
| الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومَاتٌ ۚ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِي الْحَجِّ ۗ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللَّهُ ۗ وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَىٰ ۚ وَاتَّقُونِ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ (197) |
| موسم حج ماه هايى معيّن ( شَوّال ، ذِى القَعدَه و ذى الحَجَّه ) است . پس هر که در اين ماه ها با بستنِ احرام ، انجام حج را بر خود واجب کند ، بداند که در اثناى حج آميزش با زنان و دروغ گفتن و سوگند خوردن به نام خدا روا نيست ، و هر کار نيکى که انجام مى دهيد خدا آن را مى داند . و بر شماست که توشه برگيريد ، و بهترين توشه پرهيزگارى است ، و از من اى خردمندان پروا کنيد . (197) |
| لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ ۚ فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ ۖ وَاذْكُرُوهُ كَمَا هَدَاكُمْ وَإِنْ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّينَ (198) |
| بر شما گناهى نيست که در دوران حج از راه داد و ستد در طلب رزقى که آن بخششى از جانب پروردگار شماست برآييد ; و چون از عرفات ـ پس از وقوف در آن ـ کوچ کرديد ، در مشعرالحرام وقوف نماييد و خدا را ياد کنيد آن گونه که او شما را راه نموده است يادش کنيد ، که قطعاً شما پيش از اين از گم گشتگان بوديد . (198) |
| ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (199) |
| وانگهى شما ساکنان حرم نيز بايد از عرفات ، از همان جا که ساير مردم کوچ مى کنند کوچ کنيد و از خدا آمرزش گناهانتان را بخواهيد که خدا آمرزنده و مهربان است . (199) |
| فَإِذَا قَضَيْتُمْ مَنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا ۗ فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ (200) |
| و هنگامى که مناسک حج خود را به جاى آورديد ، خدا را آن گونه که پدرانتان را پس از انجام حج ياد مى کنيد ، بلکه بيشتر و بهتر ، ياد کنيد . برخى از مردم دنياطلبانى هستند که مى گويند : پروردگارا ، در دنيا به ما بهره ها عطا کن . آنان در آخرت هيچ بهره اى ندارند . (200) |
| وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (201) |
| و برخى از مردم آخرت طلبانى هستند که مى گويند : پروردگارا ، در دنيا به ما بهره اى نيکو که خوشايند توست و در آخرت نيز بهره اى نيکو که خود مى پسندى عطا فرما و ما را از عذاب آتش دوزخ نگاه دار . (201) |
| أُولَٰئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمَّا كَسَبُوا ۚ وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ (202) |
| اينانند که از آنچه فراهم آورده اند بهره اى ]وافر[ خواهند داشت ، و خدا کارها را به سرعت ـ همان گاه که انجام مى شود ـ حسابرسى مى کند . (202) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |