| سوره 72 | سوره مبارکه الجن | صفحه 572 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا (1) |
| بگو: به من وحي شده است که جمعي از جن به سخنانم گوش فراداده اند، سپس گفتهاند: (ما قرآن عجيبي شنيده ايم. (1) |
| يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ ۖ وَلَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنَا أَحَدًا (2) |
| که به راه راست هدايت ميکند، پس ما به آن ايمان آورده ايم و هرگز کسي را شريک پروردگارمان قرارنميدهيم! (2) |
| وَأَنَّهُ تَعَالَىٰ جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَلَا وَلَدًا (3) |
| و اينکه بلند است مقام باعظمت پروردگار ما، و او هرگز براي خود همسر و فرزندي انتخاب نکرده است! (3) |
| وَأَنَّهُ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا (4) |
| و اينکه سفيه ما (ابليس) درباره خداوند سخنان ناروا ميگفت! (4) |
| وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ تَقُولَ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا (5) |
| و اينکه ما گمان ميکرديم که انس و جن هرگز بر خدا دروغ نميبندند! (5) |
| وَأَنَّهُ كَانَ رِجَالٌ مِنَ الْإِنْسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقًا (6) |
| و اينکه مرداني از بشر به مرداني از جن پناه ميبردند، و آنها سبب افزايش گمراهي و طغيانشان ميشدند! (6) |
| وَأَنَّهُمْ ظَنُّوا كَمَا ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَبْعَثَ اللَّهُ أَحَدًا (7) |
| و اينکه آنها گمان کردند -همانگونه که شما گمان ميکرديد- که خداوند هرگز کسي را (به نبوت )مبعوث نميکند! (7) |
| وَأَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاءَ فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِيدًا وَشُهُبًا (8) |
| و اينکه ما آسمان را جستجو کرديم و همه را پر از محافظان قوي و تيرهاي شهاب يافتيم! (8) |
| وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ ۖ فَمَنْ يَسْتَمِعِ الْآنَ يَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَصَدًا (9) |
| و اينکه ما پيش از اين به استراق سمع در آسمانها مينشستيم، اما اکنون هر کس بخواهد استراق سمع کند، شهابي را در کمين خود مييابد! (9) |
| وَأَنَّا لَا نَدْرِي أَشَرٌّ أُرِيدَ بِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا (10) |
| و اينکه (با اين اوضاع) ما نميدانيم آيا اراده شري درباره اهل زمين شده يا پروردگارشان خواسته است آنان را هدايت کند؟! (10) |
| وَأَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَمِنَّا دُونَ ذَٰلِكَ ۖ كُنَّا طَرَائِقَ قِدَدًا (11) |
| و اينکه در ميان ما، افرادي صالح و افرادي غير صالحند، و ما گروه هاي متفاوتي هستيم! (11) |
| وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ نُعْجِزَ اللَّهَ فِي الْأَرْضِ وَلَنْ نُعْجِزَهُ هَرَبًا (12) |
| و اينکه ما يقين داريم هرگز نميتوانيم بر اراده خداوند در زمين غالب شويم و نميتوانيم از (پنجه قدرت) او بگريزيم! (12) |
| وَأَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَىٰ آمَنَّا بِهِ ۖ فَمَنْ يُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلَا يَخَافُ بَخْسًا وَلَا رَهَقًا (13) |
| و اينکه ما هنگامي که هدايت قرآن را شنيديم به آن ايمان آورديم، و هر کس به پروردگارش ايمان بياورد، نه از نقصان ميترسد و نه از ظلم! (13) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |