سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 340 |
|
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ وَالْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَيُمْسِكُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (65) |
آيا نديدي که خداوند آنچه را در زمين است مسخر شما کرد، و (نيز) کشتيهايي را که به فرمان او بر صفحه اقيانوسها حرکت ميکنند، و آسمان [= کرات و سنگهاي آسماني] را نگه ميدارد، تا جز بفرمان او، بر زمين فرو نيفتند؟ خداوند نسبت به مردم رحيم و مهربان است! (65) |
وَهُوَ الَّذِي أَحْيَاكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ۗ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَكَفُورٌ (66) |
و او کسي است که شما را زنده کرد، سپس ميميراند، بار ديگر زنده ميکند، اما اين انسان بسيار ناسپاس است. (66) |
لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا هُمْ نَاسِكُوهُ ۖ فَلَا يُنَازِعُنَّكَ فِي الْأَمْرِ ۚ وَادْعُ إِلَىٰ رَبِّكَ ۖ إِنَّكَ لَعَلَىٰ هُدًى مُسْتَقِيمٍ (67) |
براي هر امتي عبادتي قرار داديم، تا آن عبادت را (در پيشگاه خدا) انجام دهند، پس نبايد در اين امر با تو به نزاع برخيزند! بسوي پروردگارت دعوت کن، که بر هدايت مستقيم قرار داري (و راه راست همين است که تو ميپويي). (67) |
وَإِنْ جَادَلُوكَ فَقُلِ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (68) |
و اگر آنان با تو به جدال برخيزند، بگو: (خدا از کارهايي که شما انجام ميدهيد آگاهتر است! (68) |
اللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (69) |
و خداوند در روز قيامت، ميان شما در آنچه اختلاف ميکرديد، داوري ميکند!) (69) |
أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۗ إِنَّ ذَٰلِكَ فِي كِتَابٍ ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (70) |
آيا نميدانستي خداوند آنچه را در آسمان و زمين است ميداند؟! همه اينها در کتابي ثبت است (همان کتاب علم بي پايان پروردگار)، و اين بر خداوند آسان است! (70) |
وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَا لَيْسَ لَهُمْ بِهِ عِلْمٌ ۗ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ (71) |
آنها غير از خداوند، چيزهايي را ميپرستند که او هيچ گونه دليلي بر آن نازل نکرده است، و چيزهايي را که علم و آگاهي به آن ندارند! و براي ستمگران، ياور و راهنمايي نيست! (71) |
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ تَعْرِفُ فِي وُجُوهِ الَّذِينَ كَفَرُوا الْمُنْكَرَ ۖ يَكَادُونَ يَسْطُونَ بِالَّذِينَ يَتْلُونَ عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا ۗ قُلْ أَفَأُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذَٰلِكُمُ ۗ النَّارُ وَعَدَهَا اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (72) |
و هنگامي که آيات روشن ما بر آنان خوانده ميشود، در چهره کافران آثار انکار مشاهده ميکني، آنچنان که نزديک است برخيزند و با مشت به کساني که آيات ما را بر آنها ميخوانند حمله کنند! بگو: (آيا شما را به بدتر از اين خبر دهم؟ همان آتش سوزنده [= دوزخ] که خدا به کافران وعده داده، و بد سرانجامي است!) (72) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |