| سوره 92 | سوره مبارکه الليل | صفحه 596 |
|
| لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى (15) |
| جز اهل شقاوت بدان درنيفتد: (15) |
| الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (16) |
| آن که تکذيب کرد و رويگردان شد. (16) |
| وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى (17) |
| و پرهيزگارترين مردم را از آن دور دارند: (17) |
| الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّىٰ (18) |
| آن که مال خويش مى‌بخشايد و پاکى مى‌جويد. (18) |
| وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَىٰ (19) |
| و هيچ کس را بر او حقى نباشد که اينک پاداش خواهد، (19) |
| إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَىٰ (20) |
| مگر جستن خشنودى پروردگار والاى خويش. (20) |
| وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ (21) |
| و زودا که خشنود شود. (21) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالضُّحَىٰ (1) |
| سوگند به آغاز روز، (1) |
| وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ (2) |
| و سوگند به شب چون آرام و در خود شود، (2) |
| مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ (3) |
| که پروردگارت تو را ترک نکرده و بر تو خشم نگرفته است. (3) |
| وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولَىٰ (4) |
| هر آينه آخرت براى تو بهتر از دنياست. (4) |
| وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ (5) |
| به زودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد تا خشنود شوى. (5) |
| أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ (6) |
| آيا تو را يتيم نيافت و پناهت داد؟ (6) |
| وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ (7) |
| آيا تو را گمگشته نيافت و هدايتت کرد؟ (7) |
| وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ (8) |
| آيا تو را درويش نيافت و توانگرت گردانيد؟ (8) |
| فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ (9) |
| پس يتيم را ميازار، (9) |
| وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ (10) |
| و گدا را مَران، (10) |
| وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ (11) |
| و از نعمت پروردگارت سخن بگوى. (11) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ (1) |
| آيا سينه‌ات را برايت نگشوديم؟ (1) |
| وَوَضَعْنَا عَنْكَ وِزْرَكَ (2) |
| و بار گرانت را از پشتت برنداشتيم؟ (2) |
| الَّذِي أَنْقَضَ ظَهْرَكَ (3) |
| بارى که بر پشت تو سنگينى مى‌کرد؟ (3) |
| وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ (4) |
| آيا تو را بلندآوازه نساختيم؟ (4) |
| فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (5) |
| پس، از پى دشوارى آسانى است. (5) |
| إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (6) |
| هر آينه از پى دشوارى آسانى است. (6) |
| فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ (7) |
| چون از کار فارغ شوى، به عبادت کوش. (7) |
| وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَارْغَبْ (8) |
| و به پروردگارت مشتاق شو. (8) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |