| سوره 87 | سوره مبارکه الاعلى | صفحه 592 |
|
| بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (16) |
| آرى، شما زندگى اين جهان را بر مى‌گزينيد، (16) |
| وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (17) |
| حال آنکه آخرت بهتر و پاينده‌تر است. (17) |
| إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ (18) |
| اين سخن در صحيفه‌هاى نخستين است: (18) |
| صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ (19) |
| صحيفه‌هاى ابراهيم و موسى. (19) |
| سوره 88 | سوره مبارکه الغاشية | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ (1) |
| آيا داستان غاشيه به تو رسيده است؟ (1) |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ (2) |
| در آن روز وحشت در چهره‌ها پديدار است، (2) |
| عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ (3) |
| تلاش کرده و رنج ديده، (3) |
| تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً (4) |
| در آتش سوزان در افتند. (4) |
| تُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ (5) |
| از آن چشمه بسيار گرم آبشان دهند، (5) |
| لَيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍ (6) |
| طعامى جز خار ندارند، (6) |
| لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ (7) |
| که نه فربه مى‌کند و نه دفع گرسنگى. (7) |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ (8) |
| و در آن روز چهره‌هايى تازه باشند: (8) |
| لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ (9) |
| از کار خويشتن خشنود، (9) |
| فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (10) |
| در بهشتى برين، (10) |
| لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً (11) |
| که در آن سخن لغو نشنوى، (11) |
| فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ (12) |
| و در آن چشمه‌سارها روان باشد، (12) |
| فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ (13) |
| و تختهايى بلندزده، (13) |
| وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ (14) |
| و سبوهايى نهاده، (14) |
| وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ (15) |
| و بالشهايى در کنار هم چيده، (15) |
| وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ (16) |
| و فرشهايى گسترده. (16) |
| أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ (17) |
| آيا به شتر نمى‌نگرند که چگونه آفريده شده؟ (17) |
| وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ (18) |
| و به آسمان که چسانش برافراشته‌اند؟ (18) |
| وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ (19) |
| و به کوه‌ها که چگونه برکشيده‌اند؟ (19) |
| وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ (20) |
| و به زمين که چسان گسترده شده؟ (20) |
| فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ (21) |
| پس پند ده، که تو پند دهنده‌اى هستى. (21) |
| لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ (22) |
| تو بر آنان فرمانروا نيستى. (22) |
| إِلَّا مَنْ تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ (23) |
| مگر آن کس که رويگردان شد و کفر ورزيد، (23) |
| فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ (24) |
| پس خدايش به عذاب بزرگ‌تر عذاب مى‌کند. (24) |
| إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ (25) |
| هر آينه بازگشتشان به سوى ماست. (25) |
| ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ (26) |
| سپس حسابشان با ماست. (26) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |