| سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 437 |
|
| وَمَا يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ (19) |
| نابينا و بينا برابر نيستند، (19) |
| وَلَا الظُّلُمَاتُ وَلَا النُّورُ (20) |
| و نه تاريکى و روشنى، (20) |
| وَلَا الظِّلُّ وَلَا الْحَرُورُ (21) |
| و نه سايه و حرارت آفتاب. (21) |
| وَمَا يَسْتَوِي الْأَحْيَاءُ وَلَا الْأَمْوَاتُ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَمَا أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ (22) |
| و زندگان و مردگان برابر نيستند. خدا هر که را خواهد مى‌شنواند. و تو نمى‌توانى سخن خود را به مردگانى که در گور خفته‌اند بشنوانى. (22) |
| إِنْ أَنْتَ إِلَّا نَذِيرٌ (23) |
| تو جز بيم‌دهنده‌اى نيستى. (23) |
| إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا ۚ وَإِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلَّا خَلَا فِيهَا نَذِيرٌ (24) |
| ما تو را به حق به رسالت فرستاديم تا مژده دهى و بيم دهى و هيچ ملتى نيست مگر آنکه به ميانشان بيم‌دهنده‌اى بوده است. (24) |
| وَإِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ وَبِالزُّبُرِ وَبِالْكِتَابِ الْمُنِيرِ (25) |
| اگر تو را تکذيب مى‌کنند، کسانى هم که پيش از اينان بوده‌اند پيامبرانشان را که با معجزات و با نوشته‌ها و کتابى روشنايى‌بخش به ميانشان آمده بودند، تکذيب کرده‌اند. (25) |
| ثُمَّ أَخَذْتُ الَّذِينَ كَفَرُوا ۖ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (26) |
| سپس آنهايى را که کفر مى‌ورزيدند فروگرفتم. عقوبت من چگونه بود؟ (26) |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ ثَمَرَاتٍ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهَا ۚ وَمِنَ الْجِبَالِ جُدَدٌ بِيضٌ وَحُمْرٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهَا وَغَرَابِيبُ سُودٌ (27) |
| آيا نديده‌اى که خدا از آسمان باران فرستاد و بدان ميوه‌هاى گوناگون رويانيديم؟ و از کوه‌ها راه‌ها پديد آورديم: سفيد و سرخ و رنگارنگ و به غايت سياه. (27) |
| وَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالْأَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ كَذَٰلِكَ ۗ إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ غَفُورٌ (28) |
| همچنين از مردم و جنبندگان و چهارپايان گوناگون. هر آينه از ميان بندگان خدا تنها دانشمندان از او مى‌ترسند. و خدا پيروزمند و آمرزنده است. (28) |
| إِنَّ الَّذِينَ يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ (29) |
| آنان که کتاب خدا را مى‌خوانند و نماز مى‌گزارند و از آنچه به آنها داده‌ايم پنهانى و آشکارا انفاق مى‌کنند، اميدوار به تجارتى هستند که هرگز زيان نمى‌کند. (29) |
| لِيُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ (30) |
| زيرا خدا پاداششان را به تمامى مى‌دهد و از فضل خود چيزى بر آن مى‌افزايد. زيرا آمرزنده و پذيراى سپاس است. (30) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |