| سوره 15 | سوره مبارکه الحجر | صفحه 264 |
|
| قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ (32) |
| گفت: اى ابليس، چرا تو از سجده‌کنندگان نبودى؟ (32) |
| قَالَ لَمْ أَكُنْ لِأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ (33) |
| گفت: من براى بشرى که از گل خشک، از لجن بويناک آفريده‌اى سجده نمى‌کنم. (33) |
| قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ (34) |
| گفت: از آنجا بيرون شو که مطرود هستى. (34) |
| وَإِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَىٰ يَوْمِ الدِّينِ (35) |
| تا روز قيامت بر تو لعنت است. (35) |
| قَالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِي إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (36) |
| گفت: اى پروردگار من، مرا تا روزى که دوباره زنده مى‌شوند مهلت ده. (36) |
| قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ (37) |
| گفت: تو در شمار مهلت‌يافتگانى. (37) |
| إِلَىٰ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ (38) |
| تا آن روزى که وقتش معلوم است. (38) |
| قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَلَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (39) |
| گفت: اى پروردگار من، چون مرا نوميد کردى، در روى زمين بديها را در نظرشان بيارايم و همگان را گمراه کنم، (39) |
| إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ (40) |
| مگر آنها که بندگان با اخلاص تو باشند. (40) |
| قَالَ هَٰذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ (41) |
| گفت: راه اخلاص راه راستى است که به من مى‌رسد. (41) |
| إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ (42) |
| تو را بر بندگان من تسلطى نيست، مگر بر آن گمراهانى که تو را پيروى کنند. (42) |
| وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ (43) |
| و جهنم ميعادگاه همه است. (43) |
| لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِكُلِّ بَابٍ مِنْهُمْ جُزْءٌ مَقْسُومٌ (44) |
| هفت در دارد و براى هر در گروهى از آنان معين شده‌اند. (44) |
| إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (45) |
| پرهيزگاران در بهشتها، کنار چشمه‌سارانند. (45) |
| ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِينَ (46) |
| به سلامت و ايمنى داخل شويد. (46) |
| وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَىٰ سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ (47) |
| هر کينه‌اى را از دلشان برکنده‌ايم، همه برادرند، بر تختها روبه‌روى همند. (47) |
| لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُمْ مِنْهَا بِمُخْرَجِينَ (48) |
| هيچ رنجى به آنها نمى‌رسد و از آنجا بيرونشان نرانند. (48) |
| ۞ نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (49) |
| به بندگانم خبر ده که من آمرزنده و مهربانم، (49) |
| وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الْأَلِيمُ (50) |
| و عذاب من عذابى دردآور است. (50) |
| وَنَبِّئْهُمْ عَنْ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ (51) |
| و از مهمانان ابراهيم خبر دارشان کن. (51) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |