| سوره 81 | سوره مبارکه التكوير | صفحه 586 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (1) |
| آنگاه که خورشيد به هم درپيچد، (1) |
| وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ (2) |
| و آنگه که ستارگان همى‌تيره شوند، (2) |
| وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (3) |
| و آنگاه که کوهها به رفتار آيند. (3) |
| وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (4) |
| وقتى شتران ماده وانهاده شوند، (4) |
| وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (5) |
| و آنگه که وحوش را همى‌گرد آرند، (5) |
| وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (6) |
| درياها آنگه که جوشان گردند، (6) |
| وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (7) |
| و آنگاه که جانها به هم درپيوندند، (7) |
| وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ (8) |
| پرسند چو زان دخترک زنده به‌گور: (8) |
| بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ (9) |
| به کدامين گناه کشته شده است؟ (9) |
| وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ (10) |
| و آنگاه که نامه‌ها زهم بگشايند، (10) |
| وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ (11) |
| و آنگاه که آسمان زجا کنده شود، (11) |
| وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ (12) |
| و آنگه که جحيم را برافروزانند، (12) |
| وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ (13) |
| و آنگه که بهشت را فرا پيش آرند، (13) |
| عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ (14) |
| هر نَفْس بداند چه فراهم ديده. (14) |
| فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ (15) |
| نه، نه! سوگند به اختران گردان، (15) |
| الْجَوَارِ الْكُنَّسِ (16) |
| [کز ديده] نهان شوند و از نو آيند، (16) |
| وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ (17) |
| سوگند به شب چون پشت گرداند، (17) |
| وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ (18) |
| سوگند به صبح چون دميدن گيرد، (18) |
| إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (19) |
| که [قرآن] سخن فرشته بزرگوارى است. (19) |
| ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ (20) |
| نيرومند [که] پيش خداوند عرش، بلندپايگاه است. (20) |
| مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ (21) |
| در آنجا [هم] مطاع [و هم] امين است. (21) |
| وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ (22) |
| و رفيق شما مجنون نيست؛ (22) |
| وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ (23) |
| و قطعاً آن [فرشته وحى] را در افق رخشان ديده. (23) |
| وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ (24) |
| و او در امر غيب بخيل نيست. (24) |
| وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ (25) |
| و [قرآن] نيست سخن ديو رجيم. (25) |
| فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26) |
| پس به کجا مى‌رويد؟ (26) |
| إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ (27) |
| اين [سخن] بجز پندى براى عالميان نيست؛ (27) |
| لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ (28) |
| براى هر يک از شما که خواهد به راه راست رود. (28) |
| وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29) |
| و تا خدا، پروردگار جهانها، نخواهد، [شما نيز] نخواهيد خواست. (29) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |