| سوره 43 | سوره مبارکه الزخرف | صفحه 495 |
|
| إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ (74) |
| بى‌گمان، مجرمان در عذاب جهنم ماندگارند. (74) |
| لَا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (75) |
| [عذاب] از آنان تخفيف نمى‌يابد و آنها در آنجا نوميدند. (75) |
| وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَٰكِنْ كَانُوا هُمُ الظَّالِمِينَ (76) |
| و ما بر ايشان ستم نکرديم، بلکه خود ستمکار بودند. (76) |
| وَنَادَوْا يَا مَالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَ ۖ قَالَ إِنَّكُمْ مَاكِثُونَ (77) |
| و فرياد کشند: «اى مالک، [بگو:] پروردگارت جان ما را بستاند.» پاسخ دهد: « شما ماندگاريد.» (77) |
| لَقَدْ جِئْنَاكُمْ بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ (78) |
| قطعاً حقيقت را برايتان آورديم، ليکن بيشتر شما حقيقت را خوش نداشتيد. (78) |
| أَمْ أَبْرَمُوا أَمْرًا فَإِنَّا مُبْرِمُونَ (79) |
| يا در کارى ابرام ورزيده‌اند؟ ما [نيز] ابرام مى‌ورزيم. (79) |
| أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ ۚ بَلَىٰ وَرُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ (80) |
| آيا مى‌پندارند که ما راز آنها و نجوايشان را نمى‌شنويم؟ چرا، و فرشتگان ما پيش آنان [حاضرند و] ثبت مى‌کنند. (80) |
| قُلْ إِنْ كَانَ لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِينَ (81) |
| بگو: «اگر براى [خداى] رحمان فرزندى بود، خود من نخستين پرستندگان بودم.» (81) |
| سُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ (82) |
| پروردگار آسمانها و زمين [و] پروردگار عرش، از آنچه وصف مى‌کنند منزه است. (82) |
| فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (83) |
| پس آنان را رها کن تا در ياوه‌گويى خود فرو روند و بازى کنند تا آن روزى را که بدان وعده داده مى‌شوند ديدار کنند. (83) |
| وَهُوَ الَّذِي فِي السَّمَاءِ إِلَٰهٌ وَفِي الْأَرْضِ إِلَٰهٌ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (84) |
| و اوست که در آسمان خداست و در زمين خداست، و هموست سنجيده‌کار دانا. (84) |
| وَتَبَارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَعِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (85) |
| و خجسته است کسى که فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است از آنِ اوست، و علم قيامت پيش اوست و به سوى او برگردانيده مى‌شويد. (85) |
| وَلَا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (86) |
| و کسانى که به جاى او مى‌خوانند [و مى‌پرستند] اختيار شفاعت ندارند، مگر آن کسانى که آگاهانه به حق گواهى داده باشند. (86) |
| وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۖ فَأَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ (87) |
| و اگر از آنان بپرسى: «چه کسى آنان را خلق کرده؟» مسلماً خواهند گفت: «خدا.» پس چگونه [از حقيقت] بازگردانيده مى‌شوند؟ (87) |
| وَقِيلِهِ يَا رَبِّ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ لَا يُؤْمِنُونَ (88) |
| و گويد: «اى پروردگار من، اينها جماعتى‌اند که ايمان نخواهند آورد.» (88) |
| فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ ۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (89) |
| [و خدا فرمود:] از ايشان روى برتاب و بگو: «به سلامت.» پس زودا که بدانند. (89) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |