| سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 157 |
|
| وَلَقَدْ جِئْنَاهُمْ بِكِتَابٍ فَصَّلْنَاهُ عَلَىٰ عِلْمٍ هُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (52) |
| ما کتابي براي آنها آورديم که (اسرار و رموز) آن را با آگاهي شرح داديم، (کتابي) که مايه هدايت و رحمت براي جمعيتي است که ايمان مي آورند. (52) |
| هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ ۚ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَلْ لَنَا مِنْ شُفَعَاءَ فَيَشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ قَدْ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (53) |
| آيا آنها جز انتظار تاويل آيات (و فرا رسيدن تهديده اي الهي) دارند؟ آن روز که تاويل آنها فرا رسد، (کار از کار گذشته، و پشيماني سودي ندارد، و) کساني که قبلا آن را فراموش کرده بودند ميگويند: (فرستادگان پروردگار ما، حق را آوردند، آيا (امروز) شفيعاني براي ما وجود دارند که براي ما شفاعت کنند؟ يا (به ما اجازه داده شود به دنيا) بازگرديم، و اعمالي غير از آنچه انجام ميداديم، انجام دهيم؟!) (ولي) آنها سرمايه وجود خود را از دست داده اند، و معبودهايي را که به دروغ ساخته بودند، همگي از نظرشان :گم ميشوند. (نه راه بازگشتي دارند، و نه شفيعاني!) (53) |
| إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ ۗ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (54) |
| پروردگار شما، خداوندي است که آسمانها و زمين را در شش روز [= شش دوران] آفريد، سپس به تدبير جهان هستي پرداخت، با (پرده تاريک) شب، روز را مي پوشاند، و شب به دنبال روز، به سرعت در حرکت است، و خورشيد و ماه و ستارگان را آفريد، که مسخر فرمان او هستند. آگاه باشيد که آفرينش و تدبير (جهان)، از آن او (و به فرمان او)ست! پر برکت (و زوالناپذير) است خداوندي که پروردگار جهانيان است! (54) |
| ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ (55) |
| پروردگار خود را (آشکارا) از روي تضرع، و در پنهاني، بخوانيد! (و از تجاوز، دست برداريد که) او متجاوزان را دوست نميدارد! (55) |
| وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا ۚ إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (56) |
| و در زمين پس از اصلاح آن فساد نکنيد، و او را با بيم و اميد بخوانيد! (بيم از مسووليتها، و اميد به رحمتش. و نيکي کنيد) زيرا رحمت خدا به نيکوکاران نزديک است! (56) |
| وَهُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَنْزَلْنَا بِهِ الْمَاءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ ۚ كَذَٰلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (57) |
| او کسي است که بادها را بشارت دهنده در پيشاپيش (باران) رحمتش ميفرستد، تا ابرهاي سنگينبار را (بر دوش) کشند، (سپس) ما آنها را به سوي زمينهاي مرده ميفرستيم، و به وسيله آنها، آب (حياتبخش) را نازل ميکنيم، و با آن، از هرگونه ميوهاي (از خاک تيره) بيرون مي آوريم، اين گونه (که زمينهاي مرده را زنده کرديم،) مردگان را (نيز در قيامت) زنده ميکنيم، شايد (با توجه به اين مثال) متذکر شويد! (57) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |